Roch trzyma w dłoni laskę, przypominającą pastorał, ubrany jest w strój pielgrzyma, a na głowie ma kapelusz, będący jednym z jego atrybutów.
Święty Roch w dwudziestym roku życia, postradawszy rodziców, stał się panem wielkiej fortuny. Wzgardził jednak dobrami tego świata, rozdał majątek ubogim i udał się boso z pielgrzymką do Rzymu.
Źródło
Cechą charakterystyczną, pozwalającą zidentyfikować wyrzeźbioną w drewnie postać, jest gest, w którym unosi ona swoją szatę powyżej uda, ukazując ranę: otwartą dymienicę, zapalnie zmieniony węzeł chłonny pachwinowy, jeden z typowych objawów dżumy, na którą Roch zachorował, opiekując się w szpitalu innymi zakażonymi.
Nie wiadomo, gdzie znajdywał się pierwotnie ten zabytek. Prawdopodobnie stał w jakiejś kapliczce domkowej, być może upamiętniającej zapomniany cmentarz ofiar zarazy.
Zdjęcia wykonałam w maju 2021 roku.
