Cmentarz wojskowy w Ołomuńcu w dzielnicy Černovír został założony w 1869 roku w sąsiedztwie cywilnej nekropolii z 1840 roku. Do 1914 roku służył na potrzeby załogi ołomunieckiego garnizonu i twierdzy.
Po wybuchu Wielkiej Wojny stał się jedną z największych nekropolii wojskowych zaplecza frontu, w tym dla ewakuowanego w początkowym okresie dowództwa ck okręgu wojskowego Kraków.
Obecną formę cmentarz uzyskał dzięki porucznikowi Gustawowi Rossmanowi, który od roku 1917 pracował tu jako główny architekt. jego dziełem jest kaplica centralna na skrzyżowaniu głównych alei oraz pawilon w stylu mauretańskim w kwaterze tureckiej. Uroczyste poświęcenie miało miejsce 16 grudnia 1917 roku z udziałem samego cesarza Karola I.
W latach 1914-19 pochowano tu 3218 żołnierzy należących do trzynastu narodowości, oprócz chrześcijan różnych odłamów spoczęli tu także żydzi i muzułmanie.
Po zakończeniu I wojny światowej cmentarz dalej pełnił swoją rolę nekropolii wojskowej, z tego okresu pochodzą m. in. piękne mogiły lotników.
Po II wojnie światowej cmentarz zaczął popadać w ruinę, a apogeum dewastacji nastąpiło w latach 90-tych. Obecnie stopniowo restaurowany.