Brzeg Dolny - magazyn (bunkier) gazu bojowego Tabun

[Norko]

Witam, tematem Dyhernfurth I zajmuję się od ponad 2 lat. Mój stryj z 2 braćmi wyli więźniami tego komanda. Stryj spisał wspomnienia, zrobił szkice, ja postanowiłem to przepisać i tak wsiąkłem w temat. Miała być książka dla rodziny, a ostatecznie pojawiłem się na spotkaniu w Brzegu Dolnym. Miesiąc temu robiąc aktualizację do książki, formalnie wystąpiłem do Rokity o zdjęcia min bunkra i potwierdzenie innych „odkryć” dokonanych na bazie zdjęć i relacji świadków. Niestety z listy pobożnych życzeń dostałem tylko schemat bunkra. Na resztę nie było zgody.
Powyższe zdjęcia są unikalne, dla osób spoza fabryki nie do wykonania. Moim skromnym zdaniem ich nagłośnienie i upublicznienie mogło by spowodować niepotrzebne reperkusje. Tak więc moim zdaniem wątek warto ukryć, bo fabryka nie lubi dzielić się przeszłością
Pozdrawiam, Norbert Konarzewski

[Karolina Kot]

Poczekajmy, co napisze Autor tego wątku.
Historia to historia, żadna siła już jej nie zmieni. Należy o niej pamiętać i wyciągnąć wnioski, by to co złe nigdy więcej się nie powtórzyło.

Panie Norbercie, czy dobrze zrozumiałam, że planuje pan wydać książkę?

[kusmanek]

Książka już chyba powstała:
https://biblioteka.brzegdolny.pl/powrot-niepozadany/

[Norko]

Tak teraz przygotowuję kolejne wydanie, a raczej uzupełnienie. Ta publikacja otworzyła mi drzwi do nowych kontaktów, świadków. W zeszłym roku miałem kilka tropów, ale nie posiadałem twardych dowodów. Udało mi się je odnaleźć, stąd też decyzja o dopisaniu kilku stron. Jak dobrze pójdzie to o tej historii będę opowiadać podczas Nocy Muzeów w Muzeum Gross-Rosen. . Co do ukrycia wątku, to poczuwam się w obowiązku, aby poinformować o ryzyku. A świadków historii, jako cenne źródło informacji należy chronić. Wierzę, że za jakiś czas zebrane zdjęcia, dokumenty ujrzą światło dzienne. Należy zadbać, aby to wszystko zostało przechowane dla kolejnych pokoleń. A tu historia tej publikacji w skrócie: https://youtu.be/KGejzdE18O0

[Karolina Kot]

Bardzo dziękujemy za link.

Jeśli wszystko pójdzie dobrze, może uda mi się pojawić w Gross-Rosen.
Jeszcze nigdy nie byłam na terenie tego obozu. Omijam go starannie szerokim łukiem, bo mnie przeraża.
Ale tak, to prawda, o tych historiach należy opowiedzieć.

[warschauer44]

Moim skromnym zdaniem ich nagłośnienie i upublicznienie mogło by spowodować niepotrzebne reperkusje. Tak więc moim zdaniem wątek warto ukryć, bo fabryka nie lubi dzielić się przeszłością

Z całym szacunkiem, ale nie sądzę aby po opublikowaniu tych zdjęć (tym bardziej za zgodą szefostwa zakładu) obiekt został rozebrany tudzież Autorowi mogły się przydarzyć jakieś kłopoty. Niestety, tego typu zakłady które de facto zawsze były strategiczne, raczej nie wpuszczają na swój teren osób z zewnątrz.

[Norko]

Nie miałem na myśli, ze opublikowanie zdjęć spowoduje wyburzenie obiektu. Skoro nie było zgody na przekazanie fotografii bunkra do książki, to z jakiś powodów władze fabryki nie chcą ujawniać tej informacji. Nie prosiłem o wpuszczenie mnie na teren fabryki, tylko o wykonanie zdjęć do mojej publikacji. Stąd też poinformowałem w tym wątku o tej sytuacji. Pozostawiam autorowi decyzje w tej kwestii. Osobiście bardzo się cieszę, że mogłem zobaczyć zdjęcia bunkra, bo oficjalnymi kanałami nie milem takiej możliwości. Inna kwestia to powolne wyburzanie obiektów z komanda Dyhernfurth I.W 2007 r. zostały zniszczone pozostałości hali, w której więźniowie napełniali pociski artyleryjskie i bomby tabunem. Między latami 2010-2014 (szacunkowe określenie na bazie dostępnych zdjęć satelitarnych - wcześniej wpisałem błędnie 2020 r.) z tego bunkra wyjęto metalowe zbiorniki, w których podczas wojny prawdopodobnie przechowywano tabun. Nie mam złudzeń, ze pozostałości tego obiektu za jakiś czas również znikną. Również warto sobie uzmysłowić , że coraz mniej osób wie jakie było pierwotne przeznaczenie tych budynków i jakie skrywają tajemnice. Dlatego też te wszystkie fakty opisuje w książce, aby pozostał ślad po po byłym obozie w fabryce.

[warschauer44]

W 2007 r. zostały zniszczone pozostałości hali, w której więźniowie napełniali pociski artyleryjskie i bomby tabunem. W 2020 r. z tego bunkra wyjęto metalowe zbiorniki, w których podczas wojny prawdopodobnie przechowywano tabun. Nie mam złudzeń, ze pozostałości tego obiektu za jakiś czas również znikną.

Prawda jest taka że, w zasadzie jedynym ratunkiem dla tego typu obiektów jest wpis do rejestru zabytków, ale niestety jak wiadomo skoro zdarzają się przypadki "olewania" przez służby konserwatorskie starszych konstrukcji, to co tu mówić o tego typu budownictwie

[Karolina Kot]

Jedyna nadzieja w pasjonatach?