Historia osady sięga z pewnością połowy XV wieku ale okazałą, obronną rezydencję wzniósł tutaj hetman wielki koronny Stanisław Koniecpolski w latach 1637-1641 według projektu weneckiego architekta Andrei dell'Aqua. Pałac był własnością magnackich rodzin Koniecpolskich, Sobieskich i Rzewuskich. W XX wieku przechodził zmienne koleje losu. Po II wojnie św. w jego wnętrzach urządzono szpital pulmonologiczny a w 1996r. został przejęty przez Lwowską Galerię Sztuki w celu utworzenia ośrodka muzealnego. W 2008r (z którego pochodzą moje fotki) zamek był opuszczony, nie prowadzono na nim rzadnych prac remontowych. Był zamknięty i oficjalnie nie można było go zwiedzać jednak dzięki uprzejmości osoby pilnującej mogliśmy zajrzeć do środka
Częścią założenia pałacowego jest znajdujący się na osi głównej bramy zamkowej kościół św. Józefa i Podwyższenia Krzyża Świętego (niestety zamknięty i nie do zwiedzania )
A to pałac widziany od strony tegoż kościoła (południowej)
Zamek w stylu "palazzo in fortezza" flankowany jest czterema bastionami i z trzech stron otoczony fosą
Spójrzmy na powyższe fotki wykonane z poziomu fosy. W 1973-74 roku na zamku tym kręcono sceny do filmu "Potop" Jerzego Hoffmana. Pamiętacie tę scenę jak na zamku w Kiejdanach pułkownicy - poza Kmicicem - rzucili buławy Januszowi Radziwiłłowi i zostali uwięzieni w lochach? Jedna z chorągwi domagała się ich uwolnienia i Kmicic poprowadził szarżę która ich rozbiła. To właśnie w tym miejscu kręcono te sceny.
Kontynuujemy spacer wokół murów:
Wchodzimy w obręb dziedzińca zamkowego
Dziedziniec tworzą pomieszczenia gospodarcze (w kazamatach kurtyny i południowych bastionów) z tarasami przystosowanymi do obrony
cdn.