Sosnowiec - Las Zagórski, linia B2

Po miesięcznej przerwie po raz kolejny zajrzałam do Lasu Zagórskiego, by kontynuować katalogowanie kochbunkrów.
Śnieg stopniał, obiekty stały się lepiej czytelne. Linę okopów widać było jak na dłoni: wszystkie rowy dobiegowe, stanowiska strzeleckie itp. Zagłębienia tu i ówdzie wypełniała woda.
Oto kolejny schron z Sosnowca. Nad wejściem zachowały się ślady czerwonej farby, o której wspominał na wstępie tego wątku Kusmanek.

Lokalizacja obiektu

Ruszamy dalej na wschód. Po drodze mijamy czytelne zawijasy okopów ze ślepo zakończonymi odnogami, w których mieściły się zapewne stanowiska strzeleckie.

W sąsiedztwie rośnie też okazała sosna, dużo starsza, niż otaczający ją las. Drzewo, ze względu na swój wiek i wyjątkowość, leśnicy otoczyli drewnianym płotkiem. Na terenie Lasu Zagórskiego natrafić można na kilka innych okazów tego typu, reliktów dawnej Puszczy Pakosznicy.
Nasza sosna zapewne pamięta czasy, kiedy w okopach trwały zacięte walki.

Kolejnego napotkanego kochbunkra nie lubię i chyba już zawsze będzie mi się źle kojarzył.

Schron jak schron, jest dosyć dobrze zachowany i posiada ślady czerwonej farby nad wejściem.
Ale kiedy fotografowałam ten obiekt, zahaczyłam głową o gałąź, która dosłownie zdjęła mi z włosów moją ulubioną spinkę. Ozdoba poleciała prosto w okopy, jak wystrzelona z katapulty i zniknęła pośród liści. Spędziłam kilkadziesiąt minut, by ją odnaleźć, przy okazji odkrywając skrzynkę popularnego Geocachingu, ale moja zguba najpewniej zapadła się pod ziemię.
W końcu odpuściłam i zasmucona pomaszerowałam dalej.

Lokalizacja

Kolejny kochbunker jest bardzo dobrze znany osobom spacerującym po Lesie Zagórskim. Znajduje się tuż przy leśnym dukcie.
Latem jest dość mocno zarośnięty, a w okresie roztopów bywa zalany wodą.

Lokalizacja

Posuwamy się na wschód, wzdłuż linii okopów. W odległości niewiele większej, niż sto metrów od poprzednio omawianego schronu zachował się kolejny kochbunker. Posiada charakterystyczne ślady czerwonej farby nad wejściem, a podczas mojej wizyty także był zalany wodą.
W sąsiedztwie rośnie sobie stara sosna, będąca jednym z kilku cennych drzew, na jakie możemy natrafić w okolicy.

Lokalizacja

Mijamy dobrze czytelne stanowisko strzeleckie...

... i wychodzimy prosto na poniemiecki schron. Ten obiekt także posiada nieczytelny napis, nakreślony nad wejściem czerwoną farbą.

Lokalizacja

Ten kochbunker został bardzo starannie wykonany. Beton, mimo upływu lat, wydaje się być w bardzo dobrym stanie, nie jest popękany i zachował jasną barwę, przez co schron przypomina raczej współczesną studzienkę kanalizacyjną, niż zabytek z 1944 roku.
Z powierzchni stropu wystają metalowe pręty, prawdopodobnie służące jako zaczepy siatki maskującej.

Lokalizacja
W tym rejonie część linii B2 przechodzi na drugą stronę ruchliwej trasy samochodowej S1, a jej opis znajduje się w wątku dotyczącym umocnień w rejonie osady Morze Czarne.

Dla odmiany ten "garnek Kocha" nie miał zbyt wiele szczęścia. Leży przewrócony na boku, pozbawiony stropu i zapewne nie znajduje się w swej pierwotnej pozycji.

Lokalizacja

A ten delikwent tkwi tak mocno w ziemi, że go niemal nie widać. Prawdopodobnie zasypano go podczas jakichś prac ziemnych, prowadzonych w okolicy już po wojnie.
Na starym betonie zachowała się oryginalna numeracja schronu: 267.
W pobliżu rośnie jedno ze starych drzew, otoczone przez pana leśniczego płotkiem.

Lokalizacja