Jest to tak naprawdę wyrobisko dawnego kamieniołomu, zlokalizowanego na północnych stokach Bukowej Góry, w którym wydobywano słynne łupki fyllitowe, służące jako pokrycia dachów dawnych, śląskich domostw.
Kamieniołom założono w roku 1820. Materiał pozyskiwano w nim do czasów II Wojny Światowej.
W roku 1985, podczas wytaczania istniejącego do dziś szlaku, umieszczono na ścianie wyrobiska 11 - metrową drabinę o 35 szczeblach.
Gwarkowa Perć to ściany wyrobiska górniczego po nieczynnym kamieniołomie o powierzchni liczące około 1 200 m² powstałej po eksploatacji łupków fyllitowych. W wyniku robót eksploatacyjnych wyrobisko kamieniołomu na wysokości 430 m n.p.m. wcięło się poziomo w południowo-wschodnie zbocze wzniesienia powodując sztuczne odsłonięcie warstw skalnych. Eksploatacja prowadzona była warstwowo (schodowo), w wyniku czego pozostały charakterystyczne półki określane obecnie jako ambony. W prawie pionowych ścianach o 50-metrowej wysokości występują interesujące efekty przeobrażeń skał. Przez cały rok po ścianach wyrobiska malowniczo spływa woda, która zimą zamarza i sprawia wrażenie wielkiej pofalowanej pokrywy lodowej urozmaiconej soplami.
(...)
Nazwa Gwarkowa Perć pochodzi od półki skalnej na ścianie wyrobiska, z której górnicy urabiali skałę. Półka skalna w gwarze góralskiej znaczy perć, a dawny górnik to gwarek.
Dawny kamieniołom i odsłonięcia skalne Gwarkowej Perci objęte są obecnie ochroną jako pomnik przyrody nieożywionej.
Zdjęcia wykonałam we wrześniu 2022 roku.
