Historia niemieckiego cmentarza ewangelickiego w Stadłach sięga roku 1783 , kiedy to na Ziemię Sądecką zaczęli napływać osadnicy z terenów dzisiejszych Niemiec sprowadzani tu przez cesarza Austrii Józefa II. Założona w Stadłach osada niemiecka przejęła kaplicę należącą do Zakonu Sióstr Klarysek w Starym Sączu i po dokonaniu niezbędnych prac modernizacyjnych zaadoptowała ją na potrzeby zboru ewangelickiego. Stadła stały się siedzibą parafii dla kolonistów zamieszkujących okoliczne wioski. Pierwszy cmentarz ewangelicki powstał nad rzeką Dunajec ok. 600 m od zabudowy wsi. Jak się potem okazało, był to chybiony pomysł, ponieważ Dunajec wielokrotnie zagrażał cmentarzowi. Na przełomie wieku XIX i XX podczas powodzi Dunajec wypłukał trumny ze zwłokami, które zaczęto potem zbierać i przenosić na drugą stronę wioski, gdzie utworzono nowy, zachowany do dziś cmentarz.
W okresie osadnictwa niemieckiego, czyli od roku 1783 aż do końca drugiej wojny światowej na obu cmentarzach - jak wynika z ksiąg parafii Stadło znajdujących się w krakowskim archiwum – spoczęło ponad tysiąc osób. Nowy cmentarz miał powierzchnię 0,50 ha i był otoczony żywopłotem. Niektóre nagrobki miały bardzo ciekawą formę.
Ostatni pochówek miał miejsce w 1948 roku.
Stan dzisiejszy - jak widać...
