Budynek jest ostatnim, po wyburzeniu dworca, przedstawicielem brutalizmu w Katowicach. Charakteryzuje się bardzo zwartą i toporną bryłą. Gmach poprzez pocienia o ogromnej powierzchni, w których mieściły się parkingi, oraz spadzistemu dachu bez okien sprawia wrażenie że posiada tylko jedno użytkowe piętro. Tymczasem jest ich w środku trzy. Wewnątrz znajdują się trzy klatki schodowe, z czego środkowa jest w zasadzie główną atrakcją gmachu. Spiralna, praktycznie unosząca się w powietrzu bez żadnych wzmocnień ciągnie się przez wszystkie kondygnacje. Mimo iż ostatnia kondygnacja nie posiada prawie żadnych okien na zewnątrz, jest doskonale doświetlona przez system czterech atrium oraz ażurowych dachów. Atria doświetlają również pierwsze piętro.
Budynek powstał w 1977 rok jako projekt Stanisława Kwaśniewicza jako siedziba Śląskiego Instytutu Naukowego. Sam Instytut powstał w 1957 roku. Zajmował się badaniami dotyczącymi Śląska i popularyzowaniem wiedzy o śląskich ziemiach. Według relacji ludzi i plotek była to dość mało ważna instytucja, która nie podejmowała żadnych konkretnych działań. Za to pensje mieli bardzo dobre
. Decyzją Wojewody, Instytut zakończył swoją działalność w 1992 roku. Następnie budynek miał trzech właścicieli - Totalizator Sportowy, Kredyt Bank oraz prywatna osoba. Obecnie właściciel jest już jeden
.