A niewiele brakowało, aby ten piękny zabytek przestał istnieć. Podczas Operacji Gorlickiej stacjonowały we wsi wojska austriackie, które postanowiły przeznaczyć świątynię na ...stajnie.
Część elementów drewnianych uznano także jako dobry materiał na opał i do wzmocnienia okopów.Paradoksalnie świątynię uratowała Bitwa Gorlicka, która miała miejsce w dniach 2-5 maja 1915 roku. Gdyby bitwa rozpoczęła się kilka dni później kościoła prawdopodobnie by już nie było. Na załączonej pocztówce z 1915 roku widać żałosne jego szczątki po opuszczeniu wsi przez wojsko
.Teraz trochę historii.
Świątynia powstała około 1520 roku i początkowo składała się z nawy oraz węższego prezbiterium zamkniętego trójbocznie. Prawdopodobnie w XVII wieku dodano niską wieżę z pozorną izbicą i kopulastym hełmem oraz szerokie, otwarte soboty a dach zwieńczono sygnaturką. Całość nakrywają piękne dachy z gontu, bardzo charakterystyczne dla tej świątyni. Gontem pokryte są także ściany zewnętrzne budowli.
W XIX wieku nastąpiły kolejne zmiany w wyglądzie świątyni. Przebudowano zakrystię oraz chór muzyczny a wnętrze pokryto neogotycką polichromią figuralną ( prawie nie zachowana) .
Z pierwszego etapu powstania kościoła przetrwały dwa gotyckie portale zwieńczone łukiem wygiętym w tzw. „ ośli grzbiet" ( trzeci portal w tym typie jest rekonstrukcją) oraz kamienna gotycka chrzcielnica ( także częściowa rekonstrukcja).
Pozostałe wyposażenie, głównie barokowe, zostało zniszczone przez wspomniane wojska.
Zaraz po wojnie poddano kościół gruntownej renowacji, która jak na tamte czasy ( lata 1918-1919) była bardzo profesjonalna.
Także po zakończeniu ostatniej wojny kościół kilkakrotnie remontowano w tym gruntownie w latach 80-tych XX wieku.
Obecnie w świątyni nie są odprawiane nabożeństwa. Jednak, jako jeden z najcenniejszych naszych zabytków został on wpisany, w 2003 roku, na listę światowego dziedzictwa UNESCO i jest udostępniany do zwiedzania.
