Kościół jest gotycki z barokowymi przekształceniami; murowany z kamienia, otynkowany. Składa się z nawy i węższego, prostokątnego prezbiterium. Przy nawie od północy znajduje się dostawiona kaplica, od południa niewielka kruchta, a od zachodu przylega kwadratowa, niska wieża. Na zewnątrz kościół opięty jest przyporami. Na wschodniej ścianie prezbiterium wisi krucyfiks barokowy z XVIII w. Nawa nakryta jest dachem dwuspadowym z sygnaturką o barokowej formie, baniastą z latarnią. Dach nad prezbiterium i kaplicą jest niższy, trójspadowy, a nad zakrystią – pulpitowy.
W kościele znajdują się trzy portale gotyckie: dwa skromne ostrołukowe oraz jeden prowadzący do kaplicy, schodkowy w tzw. "typie długoszowskim", z bogatym laskowaniem, przeniesiony jakoby z kościoła św. Małgorzaty w Nowym Sączu w 1627. Czwarty portal jest renesansowy z 1627, zamknięty półkoliście.
W kolistym oknie prezbiterium znajduje się kamienny maswerk z XIV w. Prezbiterium wewnątrz nakryte jest nisko zawieszoną, zaostrzoną kolebką z małymi lunetami. W nawie i pod wieżą stropy są płaskie. Kaplica ma sklepienie krzyżowe, a zakrystia – kolebkowe z lunetami. Ostrołukowa tęcza ma znaczną grubość, zawieszony jest na niej krucyfiks barokowy z XVIII w.
Na wschodniej ścianie prezbiterium zachowały się fragmenty renesansowych malowideł z inskrypcjami i kartuszami herbowymi, pochodzące z czasów ariańskich po 1557 r. Zostały odsłonięte i konserwowane w latach 1955-60 przez Annę i Zofię Pawłowskie. Na stropie nawy widnieje malowidło figuralne z 1907. W kaplicy "kurowskiej" znajduje się polichromia figuralna wykonana w 1958 przez Józefa Dutkiewicza.
.