Strażnicy Czasu

W przysiółku Pająkówka przy nieistniejącym dziś domu nr 454 zachowana jest kamienna piwnica przykryta zniszczonym stryszkiem. Stanowiła część gospodarstwa nieżyjącej już samotnej mieszkanki Koszarawy. Była wyjątkową indywidualistką. W czasach gomułkowskich jako jedyna we wsi była zmotoryzowana. Jeździła do kościoła oraz na zakupy motocyklem WSK-a. Mieszkała w drewnianym domu otoczonym dużym starym sadem. Hodowała krowę, owce i kury. Uważana była za swego rodzaju dziwaczkę. Do stojącego przed domem nieczynnego słupa przymocowała drewniany krzyż. Obok krzyża postawiła kamienny grób, życząc by ją w nim pochowano. Chciała spocząć w swoim ogrodzie z pięknym widokiem na Beskidy.
Po śmierci według przepisów ustawy o chowaniu zmarłych pochowana została na miejscowym cmentarzu w przeniesionym spod domu grobie.
Krzyż pozostał.

Zimowa odsłona starej piwniczki.