Dziś dawną nekropolię upamiętnia jedynie głaz, ustawiony w czerwcu 2008 roku, gdyż wszystkie macewy zostały usunięte jeszcze w XIX wieku, a groby ekshumowano, ale nie jest pewne, z jaką starannością odbył się ten proceder.
Na portalu Wirtualny Sztetl znaleźć można interesujący przekaz, dotyczący tego cmentarza, pochodzący z pracy "Zagłada bóżnic, domów modlitwy i cmentarzy", autorstwa rabina Szymona Huberbanda:
Stary cmentarz żydowski w Piotrkowie został założony w 1679 roku i zajmował całą działkę na wschód od synagogi i domu studiów religijnych. Fakt, że synagoga i beit ha-midrasz były bezpośrednio przy cmentarzy, był swego czasu powodem wielkiej dysputy pomiędzy piotrkowskim rabinem, wielkim znawcą Talmudu i autorem Szajlos We-Tszuwos Nefesz Kai, rabinem Chaimem Eliezerem Waksem a Radzyminer Rebbe, wielkim Gerszonem Henechem Leinerem. Był czas, kiedy grunta cmentarne obejmowały także teren, który dziś jest ulicą Piłsudskiego. Jednak kiedy ulice miasta były ponownie wytyczane, Żydzi zostali zmuszeni do ekshumowania kości kilku ciał dla zrobienia miejsca pod drogę. Na ul. Piłsudskiego były znaki ostrzegające Kohenów przed wchodzeniem na to miejsce. Stary cmentarz był miejscem wiecznego pochówku między innymi: rabina Hirszi Piotrkowera; jego syna rabina Nosn Nuty, trzeciego rabina Piotrkowa; rabina Jankewa Mizurik; całej dynastii Katz, rabina Jehudy Katza, szczycącego się tytułem "Wielkiego Lwa"; umęczonego rabina Efraima Fiszla; rabina z Przedborza reb Szaula, jednego z dwunastu rabinów, którzy nałożyli ekskomunikę na Jakuba Franka i wielu mędrców i uczonych.
Zdjęcia wykonałam w czerwcu 2017 roku.
Lokalizacja
