Dąbrowa Górnicza - sygnatury na cmentarzu św. Barbary przy ulicy Starocmentarnej

[Eworu]

Cmentarz ten jest pełen sygnatur, co drugi stary nagrobek takową posiada. Został przeze mnie sprawdzony w 90%, nie zerknąłem jedynie na 2-3 nagrobki, bo obecnie są zbyt zarośnięte. Wątek ogólny o tym cmentarzu, który kiedyś powstanie będzie w dużej części identyczny z tym.
Generalnie Fochtman miał tu swój monopol.
Nie ma żadnej reguły co do umieszczania jego sygnatury - część na bocznym brzegu pomnika, część w prawym dolnym rogu, jedne na dole postumentu, nawet jedna była na wazonie, tudzież barierce trzymającej niegdyś łańcuch. Większość jest pozioma, ale zdarzyła się również jedna ukośna. Styl i tekst sygnaturki również jest zmienny, kiedyś prześledzę, czy ma na to wpływ rodzaj pomnika, zamożność zamawiającego czy okres działania.
Sądzę ze dobrym pomysłem jest pisanie daty śmierci, a jednocześnie powstania nagrobka - pozwoli to w przyszłości prześledzić ewolucję zakładów. A na pomniejszonych zdjęciach nie zawsze datę widać.
Na początek bardzo miły nagrobek z 1914 roku:

[Eworu]

Stojący naprzeciwko nagrobek z 1909. Jak zauważycie teraz pisze F. Fochtman Dąbrowa I Miechów. Takich sygnaturek jest tu kilka

[Eworu]

Na moment Sosnowiecki akcent,nieco zamazany Broniszewski

[Eworu]

W tym momencie wypada wspomnieć że nic bym nie zdziałał, a raczej zdziałał mało bez mojego przewodnika, Piotrka (to ten od foty z wykolejaniem pociągów).
Jego rodzina jest w pewnym sensie związana z kościołem św. Barbary i automatycznie Piotr był częstym gościem cmentarza oraz znał byłych i obecnych zarządców. Zna kilka tajemnic grobów, które dawni opiekunowie bez niego zabraliby ze sobą do grobu (ot taka ironia, czy może paradoks ).
Wracając do głównego tematu, nagrobek z 1892 roku:

[Eworu]

I znów Broniszewski, niestety słabo czytelna tablica.

[Eworu]

A teraz coś wyjątkowego. Wyraźnie odnowiony i współczesny nagrobek, ale sygnatura zachowana. Brawo 1910 rok

[Eworu]

Zbyt pięknie nie może być. Sygnatura była ale została bezczelnie zamurowana. Nie chciałem grzebać przy cudzym pomniku scyzorykiem, ale wygląda na Broniszewskiego.
Tablicy brak.

[Eworu]

A teraz perełka z 1902 roku. Największy i najlepszy chyba nagrobek z tego cmentarza. J. Rudnicki z Warszawy, – ul. Dzika 69

[Eworu]

Tu sygnatura zerwana, ale domyślam się że skoro w formie tabliczki to pewnie Warszawa. Wczesny rok, 1900 oraz rozmiary dodatkowo potwierdzają.

[Eworu]

Świetny nagrobek z 1891 roku, znów Warszawa i do tego z adresem! A. Pruszyński Wolska 14