To właśnie w tym miescu znajdowała się niegdyś głubczycka synagoga, wybudowana w 1864 roku według projektu Knoebela. Archiekt, planując swoje dzieło, wzorować się miał na synagodze Tempelgasse w Wiedniu.
Jak podaje Wikipedia:
Murowany budynek synagogi został wzniesiony na planie prostokąta w stylu mauretańskim. Nieznany jest dokładny wystrój synagogi, jednak jej elewacja frontowa była prawie idealną repliką synagogi Tempelgasse w Wiedniu projektu Ludwiga Förstera. Posiadała trójczęściową fasadę o części środkowej wyższej, w której narożnikach znajdowały się cztery ośmioboczne wieżyczki nakryte bizantyjskimi kopułkami. Elewacje boczne podzielone na dwie części, gdzie na górnej znajdowało się sześć wysokich, łukowato zakończonych okien rozczłonkowanych pseudopilastrami, a na dolnej dwanaście kwadratowych. Wskazuje to na obecność galerii dla kobiet wewnątrz, które prawdopodobnie z trzech stron obiegały główną salę modlitewną.
Od pierwowzoru synagogę różnił układ okien na fasadzie, co świadczyło o innym układzie wnętrz oraz mniejszym rozmiarze budynku. Do dnia dzisiejszego zachowało się tylko kilka zdjęć przedstawiających budynek od zewnątrz. Nie zachowały się żadne plany architektoniczne, ani przekazy ikonograficzne jej wnętrza.
Niestety, ten piękny budynek możemy dziś podziwiać jedynie na archiwalnych pocztówkach. Bóżnica została podpalona w czasie tzw. nocy kryształowej, z 9 na 10 listopada 1938 roku. Jej pozostałości rozebrano, a plac, na którym się wznosiła, pozostał niezabudowany do dziś.
Warto zaznaczyć, iż w dawnych Głubczycach, w sąsiedztwie synagogi, w zasadzie niemal naprzeciwko niej, funkcjonował kościół ewangelicki (także niezachowany do czasów współczesnych, rozebrany na cegły po roku 1945) oraz istniejący gotycki kościół katolicki pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny.To bardzo ciekawe zestawienie świątyń różnych wyznań tworzyło tzw. ekumeniczną kompozycję urbanistyczną, po której dziś pozstało jedynie wspomnienie.
Obie zburzone świątynie nie doczekały się tablic informujących mieszkańców i turystów o miejscach, w których istniały. Szkoda.
Zdjecia wykonałam w styczniu 2017 roku.
Lokalizacja
