Strażnicy Czasu

Na terenie opolskiego skansenu obejrzeć można wiele ciekawych zbytków dawnego budownictwa wiejskiego. Wśród nich wyróżnia się szczególnie drewniana kuźnia, przeniesiona z miejscowości Ziemiełowice (gmina Namysłów).

Jest to niewielki obiekt, wzniesiony w konstrukcji zrębowej jeszcze w XVIII wieku - na nadprożu drzwi zachował się do dziś napis "M P I W B Anno 1726 S F". Kuźnia posiada charakterystyczny, wysunięty podcień wsparty na trzech słupach i kryta jest dwuspadowym dachem gontowym, pod którym zlokalizowano użytkowy strych na który wchodziło się po drabinie.
We wnętrzu zrekonstruowano ceglane palenisko z miechem i kominem, zgromadzono także kolekcję oryginalnych sprzętów kowalskich, w większości pochodzących z przełomu XIX i XX wieku.
Są to między innymi dwa kowadła: XIX-wieczne bezrożne i tzw. jednorożne z charakterystycznym walcowatym zakończeniem, ułatwiającym wykonanie bardziej precyzyjnych prac. Obok dostrzeżemy także żeliwną dziurawnicę, używaną jako matrycę do formowania przedmiotów i wykonywania dziur, a także różnego typu młoty i kleszcze oraz wiertarki ręczne i róg kowalski, służący do prostowania obręczy.

Zdjęcia wykonałam w maju 2017 roku.
Lokalizacja

Nieco tajemniczą ciekawostką, z którą w opolskim skansenie spotkałam się po raz pierwszy, są bardzo liczne otworki o różnej średnicy, znajdujące się na ścianach budowli. Zlokalizowane są one przede wszystkim pod podcieniem. Jeśli dotknie się ich wnęrza palcem, wyczuć można, że są one gwintowane w środku. Prawdopodobnie dziurki te powstały podczas produkcji wierteł lub gwintowników, kiedy to kowal sprawdzał jakość swoich wyrobów na ścianach własnej kuźni.