Na jego szczycie znajduje się XVII-wieczny (nie XVI-wieczny, jak podaje większość dostępnych źródeł - to informacja z wiarygodnego źródła) kościół pod wezwaniem Świętej Anny.
Ze wzniesienia rozciąga się wspaniały widok na okolicę.
Relikty wczesnośredniowiecznego grodu zachowały się dobrze. Warownia powala swym ogromem.
Wały są najlepiej widoczne od strony wschodniej, czyli tej z kościołem (który stoi zresztą na dawnym podgrodziu), jednak lepiej lub gorzej zachowane umocnienia otaczają właściwie cały szczyt.
Są doskonale widoczne na zdjęciach lotniczych i nieźle czytelne zimą, gdy nie ma roślinności.
Przeważa wał podwójny, rozdzielony suchą fosą, ale od strony zachodniej pojawia się dodatkowy, trzeci wał zaporowy.
Grodzisko jest pozostałością grodu wielodziałowego w kształcie nieregularnego owalu. Gród właściwy ma kształt zbliżony do prostokąta o wymiarach 200 x 135m. Od wschodu przylega doń rozległe podgrodzie. Powierzchnia całego założenia wynosi 6 ha.
(...)
Wały osiągały przypuszczalnie wysokość 6-7 metrów.
Na podstawie znalezionej ceramiki określono funkcjonowanie grodu na IX-X wiek (wczesne średniowiecze). Ciekawym znaleziskiem są grudki żużla, wskazujące na pozarolnicze zajęcia mieszkańców.
Źródło: Juliusz Marszałek, "Katalog grodzisk i zamczysk w Karpatach", 1993 rok.
W niezwykle sprzyjających okolicznościach natury (roztopy) mogliśmy dostrzec wyróżniki śniegowe.
Po prostu śnieg stopił się na szczycie wałów, a nadal zalegał w fosach.
Na żywo taki widok to istne cudo - wykropkowywanie linii przebiegu umocnień to jedynie wynik mojej nadgorliwości, bo wszystko widać było jak na dłoni.
Lokalizacja na Wikimapii
Widok na geoportalowym LIDARze
A tutaj znajdziecie link do bardzo ciekawego opracowania, autorstwa pana Andrzeja Krupińskiego, które opublikowane zostało w Brzeskim Magazynie Informacyjnym w maju i czerwcu 2003 roku:
Wiślanie i ich gród ma Bocheńcu
P.S. Podczas wizyty na Bocheńcu, w lutym 2012 roku, zapomniałam o zabraniu fotopstryczka. Poniższe zdjęcia powstawały więc techniką rozpaczliwą.
