Sosnowiec - dom przy ulicy Adama Mickiewicza

[Karolina Kot]

Ten dom zawsze mi się bardzo podobał. Wybudowano go zapewne w okresie międzywojennym i zaopatrzono w klatkę schodową oraz dwie kondygnacje, z których każda mieściła po jednym mieszkaniu. W czasie II Wojny Światowej budynek znalazł się na terenie utworzonego przez Niemców getta, przeznaczonego dla ludności żydowskiego pochodzenia.
Z opowieści starszych znajomych wiem, że na strychach większości okolicznych kamienic, dziś już nieistniejących, jeszcze w latach 80. XX wieku można było znaleźć stare księgi, zapisane nieczytelnym, zygzakowatym pismem, nie mam jednak pojęcia, czy stare księgi hebrajskie ukryto także i w opisanym obiekcie.

Warty odnotowania jest fakt, iż od zaplecza, niemal stykając się rogiem od strony północno - wschodniej, do opisywanej budowli przylegała dawna kuźnia (potem był to warsztat mechaniczny Walentego Wylona) przekształcona po wojnie w prowizoryczną kaplicę środulskiej parafii Parafii pw. Podwyższenia Świętego Krzyża. Pierwszą msze świętą w tym miejscu odprawiono w dniu 27 października 1957 roku.

Opuszczony dom, jako jeden z niewielu zachowanych w okolicy przedwojennych budynków, od dawna przyciągał moją uwagę, w efekcie zwiedziłam go swego czasu dosyć dokładnie. Niestety, nie dysponowałam wówczas aparatem fotograficznym (pierwszy cyfrowy nabyłam w 2005 roku).
Moją uwagę zwracała zwłaszcza elegancka, ceramiczna dekoracja, umieszczona nad okami klatki schodowej.

Prezentowane zdjęcia pochodzą z 2011 roku.
Lokalizacja

[Karolina Kot]

Niedługo po wykonaniu powyższych fotografii wiele się zmieniło. Ktoś zabrał się za remont starego domu, ale ostatecznie zaniechał swoich działań.
Niestety, podczas montowania nowego zadaszenia usunięto falisty gzyms kamieniczki oraz wspomnianą wyżej ceramiczną sztukaterię, która tak bardzo mi się podobała i tak naprawdę nadawała klimatu temu miejscu.


Tak to wygląda obecnie (zdjęcia wykonałam w sierpniu 2018 roku):