Niemcy - Heilstätte Grabowsee

[Eworu]

Niemieckie, a później radzieckie sanatorium nad jeziorem Grabowsee na północ od Berlina. Jest to jedno z niewielu miejsc gdzie można wejść legalnie. W zależności od naszych pięknych oczu i dobrej gadki za wejście zapłacimy 30 euro albo nic. My weszliśmy za dyszkę. Można też oczywiście przeskoczyć płot i wejść na dziko, ale to tak trochę jakby wbijanie się do muzeum za darmo.
Przed wejściem na obiekt miałem mieszane uczucia - bądź co bądź 10 euro to jednak nie jest mało. Jeśli ktoś jest wytrawnym eksploratorem który zwiedził pół świata i sądzi że za tą kwotę zwiedzi obiekt przynajmniej pokroju Beelitz to się grubo pomyli. Jeśli ktoś liczy na pełne wyposażenia pokoje, pozostawione przez Rosjan meble, rzeczy osobiste, sprzęt medyczny to też się myli.
W obiekcie jedynie około 2-3 % pomieszczeń jest w jakiś sposób unikalnych. Więc mamy salę z pianinem, poczekalnię w kafelkach, kuchnię, rotundę z kanapą, salę z łóżkiem szpitalnym, 7 klatek schodowych, 3-4 pokoje z graffiti, kaplicę, sklep, windę towarową. Do tego trzeba doliczyć korytarze, balkony i widoki z nich, wieżę zegarową, poddasza, garaże. To wszystko znajduje się w 7 głównych budynkach i około 25 pomocniczych. Zaraz, zaraz...
Gdy tak to sobie wszystko podliczymy, dodamy do tego fakt jak wygląda architektura budynków, ich ogrody, parkowe alejki, jezioro w którym można popływać to w sumie wychodzi że obiekt wcale nie jest tak mały. Choć to są głównie puste budynki a my jesteśmy "wytrawnymi eksploratorami" to i tak spędziliśmy tam dwie godziny. Gdyby takie miejsce było bliżej domu, a plan mniej napięty to spokojnie spędziłbym tam cztery godziny. Więc generalnie warto. Do tego dochodzi jeszcze wątek właściciela, miłego faceta pomykającego na rowerku z psem który powoli stara się przywrócić to miejsce do pierwotnego stanu. A nie daj Boże ktoś z Was zapyta go o coś lub wykaże chęć zainteresowania - my zaczęliśmy od pytania skąd się wzięła nazwa Kid's Globe, a skończyliśmy na tłumaczeniu jak dojechać z Katowic do Jastrzębia - Zdroju .
Enjoy!
źródła archiwalnego foto https://upload.wikimedia.org/wikipedia/ ... bowsee.jpg

[Eworu]

Historię tego miejsca opiszę na samym końcu.

Pierwszy na planie jest pensjonat dla wczasowiczów. Bryła jest bardzo ciekawa i niejednolita. Od strony północnej gmach posiada klasyczną ceglaną elewację z bardzo delikatnymi zdobieniami. Od strony wnętrza kompleksu posiada oprócz cegieł żółte otynkowanie, ośmioboczny szczyt z balkonem i drewniane elementy. Środek w większości zajmowały pokoje dla użytkowników sanatorium - znajdziemy tam niekończący się ciąg pomieszczeń. Najbardziej znane i reprezentatywne jest ośmioboczne pomieszczenie na parterze ze słynną kanapą. Warto również przejść się na piętro by zerknąć na graffiti oraz podziwiać sanatorium z balkonów.

[Eworu]

Drugi budynek, zwany budynkiem administracyjnym jest najbardziej istotnym elementem kompleksu do którego ciągną wszystkie pielgrzymki.
Już zewnątrz zachwyca swą skomplikowaną i bardzo nie jednolita bryłą, w której znajdziemy klasyczną cegłę, alpejski szachulec, żółtawy tynk jak i trochę przedwojennych kafelków. Wnętrze obiektu pilnuje właśnie kafelkowa brama ozdobiona roślinami i ptakami, nad którą siedzi bezgłowa postać lekarza z dzieckiem. Potem jest już coraz lepiej. Najpierw kafelkowa poczekalnia utrzymana w żółto- błękitno-pomarańczowej kolorystyce, a potem główne pomieszczenie całego kompleksu, tzw. Red Piano Hall (Sala Czerwonego Pianina, które tak naprawdę jest fortepianem). Niestety nie udało mi się uchwycić tej barwy.
Poza tym w środku znajduje się jeszcze kuchnia i szereg pomieszczeń na piętrze, prawdopodobnie administracyjnych.

[Karolina Kot]

Ależ klimat. Wygląda to tak, jakby kompleks został opuszczony zaledwie parę miesięcy temu.
I czy ja na jednym ze zdjęć nie uchwyciłeś czasem wieży ciśnień (a raczej kominowego zbiornika na wodę)?

[Eworu]

Z tym, że ledwo opuszczony, to bym nie przesadzał, potem pokażę miejscówki które rzeczywiście tak wyglądają .

Tak. To zarazem jest wieża ciśnień, komin jak i punkt widokowy. Niestety niedostępny.

[Karolina Kot]

W takim razie czekam z niecierpliwością na dalszy ciąg Twojej fotorelacji z wyprawy za zachodnią granice kraju.
Coś czuję, że "kopara mi opadnie".

[Eworu]

Kolejny budynek mieścił centrum opieki medycznej. Niestety w środku poza pozostałością po sali operacyjnej, ciekawymi schodami i wieżą zegarową nie pozostało nic innego. Bryła budynku dość przysadzista, utrzymana w podobnej tonacji jak pozostałe - cegła plus żółty tynk.
Dodatkowo powiem jeszcze że każdy z budynków, poza administracją z pensjonatem gdzie jest przejazd dla samochodów, jest połączony z resztą budynków naziemnymi tunelami,kładkami? Dzięki temu można przejść od początku do końca kompleksu wogóle nie wychodząc na dwór.

[Eworu]

Kolejny budynek, zwany południowym, mieścił tylko i jedynie pokoje. Z tego co udało mi się dowiedzieć, jest on znacznie młodszy od pozostałych, bo pochodzi z okresu międzywojennego.
Jest też największym ze wszystkich budynków, ale z zewnątrz średnio ciekawym. Wygląda bardzo topornie i geometrycznyie brakuje w nim jakiegokolwiek polotu.
Wewnątrz, na parterze, znajduje się mini galeria sztuki - w pustych pokojach umieszczono obrazy i instalacje artystyczne. Na uwagę zasługuje jeszcze klatka schodowa.

[Eworu]

Oto kolejny punkt podróży: budynek Hans Bohma. Zarówno z zewnątrz, jak i od wnętrza obiekt ten wygląda na zwykły dom sanatoryjny z pokojami. Uwagę zwraca jednak wyjątkowo szeroka klatka schodowa, kryjąca się we wnętrzach opuszczonej budowli:

[Eworu]

Czas na ostatni zwiedzony przez nas główny budynek, zwany południowym. W środku poza interesującą klatką schodową oraz windą towarową nie znajdziemy nic szczególnego. Budynek jest dość ciekawy z zewnątrz, ze swoim półkolistym frontem i wieżyczką na dachu.

Obok znajdowała się jeszcze wspomniana wieża kominowo-ciśnieniowo-widokowa i szereg mniejszy budynków - kotłownia, łaźnie, garaże, sklep. Gdzieś w tle była jeszcze fabryczka lodu, magazyny, dom dyrektora i tak dalej i dalej - w sumie ponad 30 budynków.