Pierwsi powojenni osiedleńcy gminy Ziębice
: piątek 02 lut 2024, 00:28
"Pierwsi powojenni osiedleńcy gminy Ziębice" to książka autorstwa pani Janiny Lacel, wydana jesienią 2022 roku.
Udało mi się ją kupić kilka dni temu w ziębickiej księgarni, gdzie była jedyną dostępną pozycją, związaną z regionem (trochę szkoda). Spodziewałam się w niej znaleźć wspomnienia najstarszych mieszkańców gminy. Nie pomyliłam się.
Całość czyta się świetnie, bardzo to wszystko wciąga, zwłaszcza, że twarze niektórych bohaterów są znajome.
Źródło
Pozycja od razu przypomniała mi inną, równie rewelacyjną książkę "Wszystko jest, tylko ludzi nie ma", odnoszącą się do pionierów z okolic Prudnika.
Bardzo żałuję, że zazwyczaj brakuje mi czasu i cierpliwości, by porozmawiać ze starszymi ludźmi w sposób, w jaki chciałabym to zrobić. Tak, jak to zrobiła Autorka.
Jest to tym bardziej ważne, że większości bohaterów książki niestety nie ma już wśród żywych. Pani Janina wykonała swoje dzieło dosłownie w ostatnim możliwym momencie i za to - czapki z głów.
Zbiór zawarty w książce jest bezcenny.
Udało mi się ją kupić kilka dni temu w ziębickiej księgarni, gdzie była jedyną dostępną pozycją, związaną z regionem (trochę szkoda). Spodziewałam się w niej znaleźć wspomnienia najstarszych mieszkańców gminy. Nie pomyliłam się.
Całość czyta się świetnie, bardzo to wszystko wciąga, zwłaszcza, że twarze niektórych bohaterów są znajome.
Niemal sto przeprowadzonych wywiadów, setki przebytych kilometrów, blisko pięć lat gromadzenia i opracowywania materiałów źródłowych...
Tak w WIELKIM skrócie można podsumować pracę Janiny Lacel nad książką "Pierwsi powojenni osiedleńcy gminy Ziębice", która miała swoją premierę w minioną niedzielę (6 października 2022) w Ziębickim Centrum Kultury.
Publikacja przybliża losy mieszkańców gminy Ziębice, którzy po drugiej wojnie światowej przybyli na jej teren w poszukiwaniu lepszego jutra.
Źródło
Pozycja od razu przypomniała mi inną, równie rewelacyjną książkę "Wszystko jest, tylko ludzi nie ma", odnoszącą się do pionierów z okolic Prudnika.
Bardzo żałuję, że zazwyczaj brakuje mi czasu i cierpliwości, by porozmawiać ze starszymi ludźmi w sposób, w jaki chciałabym to zrobić. Tak, jak to zrobiła Autorka.
Jest to tym bardziej ważne, że większości bohaterów książki niestety nie ma już wśród żywych. Pani Janina wykonała swoje dzieło dosłownie w ostatnim możliwym momencie i za to - czapki z głów.
Zbiór zawarty w książce jest bezcenny.