W nocy z 28 na 29 lipca 1943 roku Niemcy, pod dowództwem Eduarda Schuberta, otoczyli Wolę Justowską a także Bielany, Chełm, Olszanicę, Zakamycze, Przegorzały i część Zwierzyńca. Rano, między godziną 5:00 a 6:00, przystąpili do rewizji poszczególnych domów, z których wcześniej wywleczono wszystkich mieszkańców. Podczas rewizji na Woli Justowskiej, w mieszkaniu Ludmiły Korybutowej, znaleziono ukrytą pod podłogą drukarnię (skąd wychodziły pierwsze numery konspiracyjnego „Dziennika Polskiego").
Mieszkańców zgromadzono na łące przy dzisiejszej ulicy 28 lipca 1943 roku. Na miejscu rozstrzelano 21 osób, zwłoki zakopano w dole wykopanym na miejscu kaźni. Dwie kolejne osoby zginęły w więzieniu na Montelupich, a jedna w obozie Auschwitz-Birkenau. Po wyzwoleniu Krakowa zwłoki pomordowanych ekshumowano i pochowano w zbiorowej mogile na cmentarzu Salwatorskim. Na miejscu zbrodni postawiono pomnik z wyrytymi na nim 24 nazwiskami zamordowanych.
Źródło: Magiczny Kraków
Oprócz kamiennego pomnika na Łączce Męczeństwa znajdziemy także symboliczny grób pomordowanych, pozostawiony na pamiątkę po przeprowadzonej ekshumacji.
Zdjęcia wykonałam w lutym 2017 roku.
Lokalizacja
