Wieliczka - cmentarz choleryczny

[Karolina Kot]

Przy zachodnim krańcu wielickiego cmentarza, zlokalizowanego przy ulicy Józefa Piłsudskiego, zauważyć można nieduży kopiec ziemny, ze wszystkich stron otoczony asfaltowymi jezdniami. Na jego szczycie wznosi się kolumna z figurą Matki Bożej. Brak jest na niej jakichkolwiek napisów.

Według przekazów i ustaleń, które miały miejsce m.in. podczas 95 spotkania z cyklu "Wieliczka - Wieliczanie", zorganizowanego przez panią Jadwigę Duda, kopiec ten stanowi miejsce spoczynku ofiar epidemii cholery, która w XIX wieku nawiedzała miasto.

Mogiłę morową zaznaczono na planie ustawionym przy wejściu na sąsiedni cmentarz parafialny.
Ponadto w jego obrębie znajduje się podniszczona kolumna, poświęcona ofiarom epidemii cholery. Niestety, niełatwo ją wypatrzeć w natłoku grobów i pomników.

Lokalizacja cmentarzyka epidemicznego
Lokalizacja kolumny cholerycznej

[Mario]

Cmentarz choleryczny powstał w 1831 r. podczas panującej w Wieliczce wielkiej epidemii. Usytuowano go poza murem dopiero co założonego nowego cmentarza parafialnego (obecnie komunalnego).
Wcześniej w tym miejscu znajdował się szaniec ziemny.

[Franek D.]

Moje zdjęcia tym razem zostały wykonane z dołu - spod widocznego powyżej wiaduktu.
Epidemia z 1831 r. wybuchła równocześnie w wielu miejscach Europy. Rozprzestrzeniła się w zastraszającym tempie i została uznana jako druga pandemia światowa.
W Galicji Zachodniej największe żniwo "morowego powietrza" wystąpiło podczas kolejnej epidemii, w latach 1847-48, po Rabacji Galicyjskiej. Świadczy o tym gwałtowny spadek liczby ludności Małopolski z 1,9 mln do 1,6 mln. W Wieliczce, w tym okresie czasu grzebano zmarłych w kilku miejscach, w tym przy kościele św. Sebastiana.