W Bejcach, na zlecenie Marcina Badeniego, wybudował w 1802 roku ciekawy pałac (obecnie znajduje się tutaj Dom Pomocy Społecznej).
Jest to budynek usytuowany na zboczu opadającym ku południowi, murowany, na planie prostokąta, piętrowy i podpiwniczony. Na osi elewacji frontowej znajduje się wgłębiony (cofnięty od lica elewacji) portyk kolumnowy zakończony tympanonem.
Inaczej niż zwykle rozplanowano pomieszczenia rezydencji. Pokoje reprezentacyjne znalazły się na parterze a mieszkalne na piętrze. W części reprezentacyjnej znajduje się piękny okrągły salon pełniący funkcję sali balowej. Zdobią go sztukaterie i dekoracja malarska w stylu francuskim. Niestety nie można zwiedzać wnętrz pałacu, więc salonu nie zobaczyłam
. Za to, kręcąc się koło budynku, wzbudziłam żywe zainteresowanie staruszków, wygrzewających się na słońcu i psów 
.Oryginalna jest elewacja ogrodowa budynku, do której dostawiona została sztuczna grota, wykonana z głazów narzutowych. Jest to zaskakujący i modny wówczas," romantyczny" dodatek do spokojnej architektury pałacu.
Pałac niegdyś otaczał park krajobrazowy w stylu francuskim.
Ciekawostką jest, że niegdyś pomiędzy przypałacowym parkiem a pobliskim kościołem ( z piękna kaplicą Firlejów) istniała specjalna kamienna kładka, po której mieszkańcy pałacu udawali się na mszę świętą.
Bejsce miało szczęście do wybitnych mieszkańców. Zarówno rodzina Firlejów jak i Badenich pozostawiły tutaj po sobie wybitne dzieła sztuki.
