Jest to budowla orientowana, o konstrukcji zrębowej, pokryta dachem z gontu. Świątynię otaczają niskie soboty wsparte na słupach. W 1663 roku bryłę kościoła wzbogaciła wieża z nadwieszoną izbicą.
W drugiej połowie XVI wieku kościół zamieniono na zbór kalwiński, gdyż kalwinizm był bardzo popularny wśród okolicznych chłopów, a później na świątynię ariańską. Dopiero w 1669 roku kościół przejęli ponownie katolicy. W styczniu 1945 roku, podczas potyczki Armii Radzieckiej z Niemcami, budowla została uszkodzona przez wybuch granatów. Bardzo poważnie ucierpiał wówczas m.in. ołtarz główny. Kościół był kilka razy gruntownie restaurowany, ostatnio w 2013 roku.
Ponieważ kościół jest rzadko otwierany, nie mam jeszcze zdjęć wnętrza.
Moją uwagę zwrócił jednak portal boczny kościoła z nadprożem wyciętym w tzw. " ośli grzbiet", charakterystyczny dla późnego gotyku.
Przy portalu jest coś jeszcze! Jako podest przy wejściu wykorzystano bowiem... płytę nagrobną
. Jest to płyta pochodząca z nagrobka syna Joachima Bobrowskiego, ostatniego z tego rodu właściciela Nidku. Niestety płyta jest uszkodzona ( ucięta? ) i można odczytać tylko fragment imienia zmarłego (...ryk - może Henryk?).Nie wiem, dlaczego płytę umieszczono w tym miejscu. Nagrobek znajdował się prawdopodobnie obok kościoła lub w jego wnętrzu, ale z czasem uległ zniszczeniu. Wprawdzie dla płyty lepiej, że jest pod dachem i na nią nic nie pada, ale dlaczego akurat użyta jest jako podest ? Nie mam pojęcia.
Niedaleko kościoła znajduje się stary,nieczynny cmentarz.
.