Drewniana świątynia w Barwałdzie Dolnym w powiecie wadowickim stoi tuż przy drodze krajowej Kraków - Bielsko-Biała. Jest to drugi z kolei kościół postawiony na tym miejscu. Wcześniejszy, również drewniany, pochodzący z XVI wieku, został w XVIII wieku rozebrany.
Obecny kościół ufundował w roku 1782 ówczesny właściciel Barwałdu Jan Biberstein Starowieyski.
Prezbiterium nowej świątyni zostało dobudowane do pozostałej po starym kościele wieży. Dlatego bryła kościoła jest dosyć nietypowa, z wieżą od wschodu, a nie tradycyjnie od zachodu. Wieża składa się z trzech kondygnacji i zakończona jest baniastym hełmem z latarnią.
W latach 30 –tych XX wieku, podczas renowacji kościoła, dobudowano po bokach i od zachodu boczne kruchty a dach gontowy zamieniono na dachówkę. Obecny wygląd świątynia zawdzięcza renowacji z lat 1985-1990. Wtedy ponownie pokryto dach świątyni gontem.
Kościół otoczony jest murem. Jak głosi legenda, mur powstał z wykorzystaniem kamienia z ruin pobliskiego zamku barwałdzkiego. W mur wmontowana jest tajemnicza płyta. Prawdopodobnie jest to epitafium, ale nie jestem pewna.