Urokliwy, niewielki drewniany kościołek św. Marcina w Sieprawiu w powiecie myślenickim stoi na rozległej polanie, wśród kępy starych drzew.
Został wzniesiony na miejscu poprzedniej świątyni, pochodzącej z XIII wieku. Powstał w pierwszej połowie XVII wieku, ale uległ znacznej przebudowie w 1766 roku.
W efekcie tej przebudowy powstała świątynia orientowana, o konstrukcji zrębowej, jednonawowa, bez wyodrębnionego prezbiterium. Prezbiterium zamknięte jest trójbocznie. Nawę poprzedza kruchta wejściowa. Całość pokryta jest dachem gontowym, ozdobionym barokową sygnaturką. Wnętrze nakryte jest stropem. Świątynia była kilka razy restaurowana. Ostatnia restauracja miała miejsce kilka lat temu.
W kościele tym, pełniącym funkcję kościoła filialnego dla parafii w Sieprawiu, nabożeństwo odbywa się raz w roku, w dzień św. Marcina, czyli 11 listopada. Przypadkowo właśnie w tym dniu miałam szczęście odwiedzić tę niewielką świątynię .