Między klimatycznym Kazimierzem, a niemal równie ciekawym Podgórzem, istnieje jedyny zachowany w całości, przedwojenny most drogowy.
Jego budowę rozpoczęto w roku 1926, nieopodal istniejącego wcześniej, bardzo mocno już wówczas zniszczonego Mostu Podgórskiego (od którego nazwę wzięła ulica Mostowa - dziś w jego miejscu istnieje kładka Ojca Lauretusa Bernatka).
Prace nad nową konstrukcją były prowadzone pod kierunkiem profesora Andrzeja Pszenickiego. Trwały w sumie siedem lat.
Stalowe, nitowane przęsła zostały wykonane w znanej Fabryce Maszyn L. Zieleniewskiego - sygnaturki tego zakładu do dziś można podziwiać na moście, chociaż muszę stwierdzić z przykrością, że niektóre z nich padły już łupem kolekcjonerów lub złomiarzy.
Obiekt oddano do użytku w dniu 19 stycznia 1933 i - co ciekawe - za przejazd nim pobierano opłaty.
Niestety, konstrukcja ucierpiała w trakcie II Wojny Światowej - w styczniu 1945 roku jedno z przęseł zostało wysadzone przez wycofujące się wojska niemieckie. Na szczęście zniszczoną część szybko odbudowano i już w 1948 roku most ponownie służył ludności, nosząc wówczas imię Tadeusza Kościuszki.
Dane techniczne:
Most ma 147,5 metra długości i 18,50 metra szerokości. Waży około 1200 ton. Podparty jest na 2 filarach. Ma konstrukcję stalową kratownicową, nitowaną. Przęsło środkowe ma schemat statyczny łuku dwu-przegubowego[2]. Na moście w każdym kierunku prowadzi po jednym pasie ruchu samochodowego. Pasy te są rozdzielone torowiskiem tramwajowym, a po bokach znajdują się chodniki dla pieszych.
- Wikimapia
Obiekt znajduje się na trasie Krakowskiego Szlaku Techniki.
Lokalizacja