Strażnicy Czasu

We wsi Czerna, położonej w powiecie krakowskim, w gminie Krzeszowice, ponad potokiem zwanym Eliaszówką, wznoszą się ruiny przepięknego, kamiennego mostu, wybudowanego w drugiej połowie XVIII wieku. Łączył on klasztor w Czernej z Drogą Siedlecką.
Był to wysoki na 18 metrów most o malowniczej, arkadowej konstrukcji (arkad tych było pierwotnie aż jedenaście), długi na 120 metrów. Na jego końcu, po przeciwnej od klasztoru stronie doliny Eliaszówki, zachowały się do dziś ruiny XVII-wiecznej furty klasztornej, kaplicy i bramy wjazdowej tzw. Bramy Siedleckiej.
Obiekt był przez wiele lat użytkowany zarówno przez osoby świeckie, jak i duchownych. Niestety, z biegiem czasu popadał w ruinę. Od 1889 roku, z powodu zawalenia się środkowego łuku i ogólnego złego stanu technicznego został, wyłączony z użytkowania.

Dziś ten wyjątkowej urody obiekt stanowi atrakcję turystyczną, jego malownicze ruiny, latem skąpane w zieleni, przywołują na myśl dawne, rzymskie akwedukty.
Lokalizacja

Przekonany, że gdzie zabytek tam i stosowny drogowskaz, poboczem nie za szerokiej drogi asfaltowej, ruszyłem w dół w poszukiwaniu ścieżki, która w bezpieczny sposób poprowadziłaby nas w dół gęsto porośniętego urwiska.
Gdzieś w połowie drogi zaplanowanego odcinka poszukiwań, zza zakrętu z wielkim rykiem wyłoniła się czerwona ciężarówka ciągnąca za sobą sporą naczepę z której to w radosnym uśmiechu spoglądała czerwono- czarna biedronka.
W miejscu gdzie towarzysząca mi asfaltowa droga w celu ratowania swojej czarnej skorupy przed palącym słońcem, próbowała znaleźć schronienie w jeszcze bardziej zacienionej połaci leśnej, dostrzegłem kobietę mozolnie pchającą dwukołowego przyjaciela obładowanego dwiema kraciastymi siatkami.
W niej dostrzegłem nadzieję. Odczekawszy chwilę, co by dzielący nas dystans nieco się zmniejszył i bez zbytecznego wykrzykiwania nawiązać z nią słowny kontakt
w najbardziej znany mi sympatyczny sposób co by na tym odludziu swoją osobą jej nie wystraszyć po uprzednio wypowiedzianym "dzień dobry", w delikatny sposób zapytałem o miejsce z możliwością zejścia w dół wąwozu.
Zaczepiona przeze mnie w średnim wieku kobieta, stwierdziła:
- byłam tam i to kilka razy, ale teraz już tam nie chodzę, bo mam niespokojne sny.
Wielki znak zapytania jaki zrodził się w tym momencie w mojej głowie, szybko został zastąpiony kolejną porcją pytań
- zejście, gdzie znajduje się zejście?
- nie pamiętam, musi pan szukać- odrzekła.
Ruszyłem w kierunku powrotnym w stronę zniecierpliwionych moją nieobecnością koleżanek.
Wąska, częściowo zamaskowana przez przydrożne chaszcze, prowadząca w dół ścieżka znajdowała się nieopodal przedniego zderzaka naszego pojazdu (eh, kolejny raz ruszyłem w nie właściwym kierunku).
Chwilę później oddaliśmy się pasji fotografowania niewielkiego wodospadu, który jakby w nagrodę za nasz trud dotarcia do niego, czekał na nas i czarował swoim pięknem.

A oto bardzo ciekawy model Diabelskiego Mostu, znajdujący się w Muzeum Karmelitańskim przy klasztorze w Czernej.

Jako że temat nie był dawno aktualizowany, decyduję się dorzucić własne zdjęcia z maja i grudnia tego roku. Wcześniej jednak chciałbym zauważyć, że okolice klasztoru w Czernej to nie tylko ów most, ale także wielokilometrowy mur, budowany często przy nachyleniu skarpy ponad 45 stopni (!), kilka urządzeń hydrotechnicznych, wykute w skale kapliczki, a ponadto dawne kopalnie galmanu, do których wejścia znajdują się nieopodal klasztoru. Samo wzgórze na którym stoi kompleks było niegdyś obiektem kultu pogańskiego. Ostatnie zdjęcie przedstawia bramę siedlecką, a tuż za nią wieżę oświetleniową ogromnego kamieniołomu Czatkowice, z której rozciąga się świetny widok na zakład.