Niemcy - Sala Balowa

[Eworu]

Obiekt rodzi w nas mieszane uczucia. Z jednej strony mamy piękne sale, ozdobione setką detali godne prawdziwego pałacu, ogromną kaplicę i słynne pianino.
Z drugiej strony obiekt jest w takim stanie że szkoda słów...

Na kompleks położony nad urokliwą zatoczką rzeki składa się budynek kuchni, sali balowej, hotelu oraz kaplicy. Największym atutem jest oczywiście tytułowe pomieszczenie. Łuszcząca się farba, posprejowane pianino i setki drobnych detali tworzą w tym miejscu magiczną atmosferę. Niestety tłok ludzi i ilość śmieci skutecznie odstrasza od nostalgii. Z sali balowej możemy przejść do pomieszczeń hotelowych, aczkolwiek nie ma tam kompletnie nic i są w okropnym stanie. Budynek numer dwa to coś w rodzaju kaplicy. Niestety poprawnemu odbiorowi tego miejsca przeszkadzają rusztowania które pewnie zostały postawione aby dach sam się nie zawalił. W tym samym budynku znajdziemy jeszcze salę "Kość słoniowa" oraz różowy bar. Pomieszczeń jest tam oczywiście o wiele więcej - choćby dobrze wyposażone w urządzenia techniczne piwnice - ale obiekt nie jest zbyt przyjemny do zwiedzania z powodu swojej popularności.

Obiekt został wybudowany w 1890 roku pod nazwą "Riviera". Poza salą balową i kilkoma mniejszymi pomieszczeniami uruchomiono tam również restaurację pół na pół na świeżym powietrzu - kiedy jeszcze okolica była urokliwym uzdrowiskiem a nie tłocznymi przedmieściami Berlina. Miejsce okazało się sukcesem, ludzie przychodzili całymi tłumami i wkrótce na przełomie 1897/8 wybudowano 9 metrową salę balową z hotelem (to ta z pianinem). Okolica stała się ośrodkiem sportów wodnych i regat, które jeszcze bardziej nasiliły się od czasów olimpiady w 1936. W 1977 roku obiekty zostały uznane za zabytkowe. Opuszczono je w 1991 roku. W 1995 roku pojawiła się pierwsza koncepcja odbudowy, w 1999 otwarto na terenie parku ogródek piwny, który po miesiącu zamknięto. Od tego czasu rozpoczyna się batalia właścicieli, lokalnych społeczników oraz miasta o wyburzenie bądź remont zabytku. Rozmowy trwają do dziś.