Dąbrowa Górnicza - Okradzionów, czynny młyn

[Karolina Kot]

Istniejący dziś przy ulicy Górnej w Okradzionowie murowany budynek młyna został wzniesiony po II Wojnie Światowej w miejscu starszego, drewnianego obiektu, pochodzącego z połowy XIX wieku. Budowniczym pierwotnego zakładu był Adolf Rydzewski.

Obecny młyn, stojący nad brzegiem Białej Przemszy dokładnie na miejscu starego, zamiast tradycyjnego drewnianego koła został wyposażony w turbinę wodną typu Francisa.
Podobno część urządzeń pamiętać ma jeszcze czasy przedwojenne.

Młyn jest obecnie własnością prywatną. Jest nadal czynny i w pełni sprawny, można więc wstąpić do właścicieli na chwilkę i zakupić mąkę (w hurcie i w detalu) zmieloną w tradycyjny sposób.
Chleb wypieczony z takiej mąki w domowym piecu ma wyjątkowy smak. Polecam!

Lokalizacja

[Eworu]

Zdjęcia z wewnątrz (nie wiem niestety jak wklejać filmy )
https://www.youtube.com/watch?v=LSKuKmw4qOA&feature=share

[Karolina Kot]

Ostatni młynarz w regionie pielęgnuje rodzinną tradycję i konkuruje z "fabrykami mąki"

Nad brzegiem Białej Przemszy w dąbrowskiej dzielnicy Okradzionów stoi wodny młyn. Wciąż można kupić w nim mąkę, kaszę i otręby. Zaglądają tu nie tylko zagłębiowscy rolnicy, ale i wielbiciele zdrowiej, ekologicznej żywności oraz miłośnicy domowego chleba.


- Przed laty na terenie Dąbrowy Górniczej funkcjonowało aż 17 młynów. Dziś zostaliśmy tylko my. Potrafimy zmielić kilka ton mąki dziennie, a przemysłowe młyny, które nazywam „fabrykami mąki”, przerabiają 200 ton dziennie. W dodatku „wzbogacają” ją ulepszaczami. U mnie to nie do pomyślenia. Mielę tylko mąkę z polskich upraw i nie stosuję żadnych dodatków - zapewnia Sławomir Skwara, który odziedziczył młyn po swoim dziadku Józefie Rydzewskim.

Państwo przejmuje młyn, młynarz uprawia rolę

Historia tego miejsca sięga 1870-1880 roku. W tym okresie Adolf Rydzewski wybudował drewniany młyn z kołem wodnym. Tuż po wojnie młyn przeszedł poważną modernizację. Drewnianą konstrukcję zastąpił nowoczesny, jak na tamte czasy, młyn murowany. Koło młyńskie zastąpiła tzw. turbina Francisa, wynaleziona w okresie rewolucji przemysłowej.
W 1952 roku młyn dostał się pod zarząd państwowy, a w latach 60. stał się własnością Skarbu Państwa. - Początkowo dziadkowi nie wolno było nawet pojawiać się w okolicy. Zajął się więc uprawą roli. Kiedy przyszła polityczna odwilż, pozwolono mu podjąć pracę w jego własnym młynie. Miał jednak nad sobą przełożonego. Było to dla niego upokarzające, ale znosił to, byle tylko móc tu przebywać - opowiada pan Sławomir.

Absolwent sosnowieckiego „Energetyka” na kursach w Krajence

Rodzinny dorobek udało się odzyskać w 1993 roku. - Stało się to jeszcze za życia dziadka. Była to jedna ze szczęśliwszych chwil w jego życiu. Niestety, w wyniku tych zawirowań w swoich rodzinnych tradycjach młynarskich mamy pokoleniową wyrwę. Moja mama, która pomaga mi do dziś, nie zajmowała się młynarstwem. Ja zaś skończyłem technikum energetyczne w Sosnowcu. Rodzinnego fachu uczyłem się na kursach w wielkopolskiej Krajence - wspomina okradzionowski młynarz.
Pan Sławomir tęskni za latami świetności swojego przedsiębiorstwa. - Tuż po żniwach, kiedy gospodarze robili zapasy na zimę, pracowałem po 12-13 godzin dziennie. Dziś rolników już praktycznie nie ma w okolicy. Jak ktoś przyjdzie to weźmie 5 kilogramów maki, 5 kilogramów kaszy dla psa i worek otrębów na spróbowanie. Wcale jednak nie myślę o likwidacji działalności gospodarczej - podkreśla młynarz.
Mimo że żarna nie mielą już tak wiele mąki jak kiedyś, pracy nie brakuje. Urządzenia, w które wyposażony jest młyn, pochodzą przeważnie z początku zeszłego wieku. Części zamiennych już nie ma, a gdy któraś się zepsuje, trzeba ją własnoręcznie dorobić. Do młyna przychodzą też szkolne wycieczki, podziwiając nie tylko wnętrze obiektu, ale i stary kamień młyński, który kilka lat temu pan Sławomir wydobył z rzeki.

Agnieszka Stefaniak-Zubko
sosnowiec.wyborcza.pl

[Eworu]

Ostatni młyn w Dąbrowie Górniczej. Tradycja przegrywa z nowoczesnością.

Postawił wszystko na jedna kartę – chce utrzymać ostatni czynny młyn na terenie Dąbrowy Górniczej. Sławek Skwara musi mierzyć się z prawami rynku, ekspansją nowoczesności i osamotnieniem w branży. Od 23 lat toczy to koło, czerpiąc siły z niewyczerpalnego źródła rodzinnej tradycji młynarskiej.

Źródło: http://www.tvp.info/27232024/ostatni-ml ... czesnoscia

[Karolina Kot]

Bardzo mocno trzymamy kciuki za pana Sławka!

[Eworu]

Zdjęcie młyna z 1933/34 roku

Pochodzi z Albumu próbnej drużyny harcerskiej im. Króla Jana Sobieskiego - własność Andrzeja Tarczewskiego.