Sosnowiec - Zagórze, pałac gościnny Mieroszewskich

[Franek D.]

W kompleksie wysokich budynków Szpitala Miejskiego w Sosnowcu, wyróżnia się wyraźnie niepasujący do innych biały pałac.
Szpital został wybudowany w miejscu dworskich zabudowań, w parku dawnych właścicieli Zagórza.

Mieroszewscy pojawili się w Księstwie Siewierskim z pocz. XVI w. Wkrótce stali się jednym z potężniejszych rodów pogranicza Małopolski i Śląska. W 1558 r. Jan Mieroszewski został skarbnikiem miasta Będzin. Po nim, jego wnuki posiadały liczne dobra po obu stronach Brynicy oraz tzw. ordynację mysłowicką.

Z tamtych czasów zachowały się trzy pałace Mieroszewskich - na Gzichowie (w Będzinie), w Siemianowicach oraz w Zagórzu (Sosnowiec).

Zagórze weszło w skład posiadłości Mieroszewskich w 1666 r. Zostało nabyte przez starostę siewierskiego Krzysztofa Mieroszewskiego, który na zagórskim wzniesieniu zbudował dworek modrzewiowy. Jego wnuk Stanisław Mieroszewski z Zagórza był kapitanem wojsk koronnych.
Syn Stanisława, Józef Mieroszewski pełnił funkcję królewskiego szambelana. Posiadał tytuł hrabiego pruskiego.
Hrabia Józef, w sąsiedztwie modrzewiowego dworu zagórskiego, w 1777 r. wybudował parterowy pałac gościnny.
100-lat później rozebrano dwór modrzewiowy, zaś pałac przebudowano w stylu klasycystycznym. Dobudowane zostało piętro ozdobione z północnej strony dwoma szczytami oraz środkowym gankiem z kolumnami. Inwestorem był Jacek Siemieński, który otrzymał Zagórze od ciotki Jadwigi Mieroszewskiej, fundatorki pobliskiego kościoła zagórskiego.

Od 40 lat w pałacu znajdują się Pracownie Konserwacji Dzieł Sztuki.