Dwór murowany, jednopiętrowy, posiada dwa skrzydła mieszkalne i umieszczony pomiędzy nimi mały dziedziniec, zamknięty od strony frontowej galerią arkadową, a od strony tylnej galerią pełną. Skrzydła przykryte są dachem łamanym, frontowa galeria dachem pulpitowym. Dwór otoczony jest prostokątnym tarasem obronnym, w którego dwóch narożnikach znajdują się niewielkie basteje. Budynek otacza założenie ogrodowe, składające się z długiej alei prowadzącej do głównego wejścia oraz znajdujących się na tyłach pozostałości ogrodu, otoczonych starymi drzewami.
- Wikipedia
Budynek jest częściowo podpiwniczony. Na parterze znajduje się szereg dawnych pomieszczeń użytkowych i mieszkalnych, kaplica z pozostałościami wczesnobarokowych sztukaterii oraz szerokie jednobiegowe schody. Na piętrze znajdują się dawne pomieszczenia mieszkalne i reprezentacyjne oraz galeria arkadowa z kolumnami. Zachowały się kamienne portale drzwi.
Najstarszą częścią obiektu jest południowe skrzydło, wzniesione już na początku XVII wieku. Pierwotnie budowlę otaczał obronny taras z czterema bastejami w narożnikach. Po rozbudowie w połowie XVII wieku dwór zyskał cechy otoczonej ogrodem rezydencji.
W późniejszych dziesięcioleciach budynek często zmieniał właścicieli, aż w roku 1882 przeszedł w posiadanie rodu żywieckich Habsburgów, którzy zawiadywali nim przez ponad 100 lat, aż do roku 1925, kiedy to Karol Stefan Habsburg przekazał dwór wraz z folwarkiem i ogrodem na rzecz Polskiej Akademii Umiejętności, a ta utworzyła tu ośrodek konferencyjny.
Zabytek nie ucierpiał podczas II Wojny Światowej. Po roku 1945 został przekształcony na mieszkania prywatne.
Opuszczony przez lokatorów w latach siedemdziesiątych XX wieku stopniowo niszczał i popadał w ruinę. Próby remontu tego interesującego obiektu nie powiodły się i jeszcze do niedawna dwór straszył swym wyglądem.
Na szczęście znalazł się prywatny inwestor, który ogromnym kosztem przeprowadził modernizację i przekształcił budynek w swoją rezydencję.
I w sumie dobrze, że tak się stało. Chociaż dziś nie ma możliwości obejrzenia dworu z bliska, gdyż chroni go mur i potężna brama, dzięki temu ten relikt dawnego budownictwa szlacheckiego nie podzielił losu wielu innych podobnych obiektów.
Zdjęcia przedstawiają obiekt we wrześniu 2015 roku.
Lokalizacja
