Obecny dwór powstał na miejscu okazałego, drewnianego dworu wzniesionego w XVI wieku przez kasztelana krakowskiego Spytka Jordana. Dwór ten został otoczony renesansowym ogrodem włoskim, którego kontynuacją jest część włoska obecnego ogrodu.
Po śmierci kasztelana dwór wielokrotnie zmieniał właścicieli, aż został pod koniec XVIII wieku rozebrany. Na jego miejsce, ówczesna właścicielka majątku, Helena Massalska kazała wznieść dwór murowany.
W 1802 roku majątek z dworem zakupiła rodzina Konopków, w której rękach pozostał do wybuchu II wojny światowej. W latach 40-tych XIX wieku dwór został przebudowany w stylu klasycystycznym a na początku XX wieku dobudowano arkadowy portyk od strony północnej. Zmianom poddany był także ogród, gdzie obok ogrodu włoskiego powstał ogród angielski i ogród leśny.
W czasie wojny majątek przejęli hitlerowcy a po wojnie został upaństwowiony. W dworze gospodarzyła m.in. Gminna Spółdzielnia, znajdowało się przedszkole i mieszkania pracownicze. W 1976 roku zniszczony dwór przekazano Polskiej Akademii Nauk na Ośrodek Konferencyjny. W 2010 roku Ośrodek został zamknięty a dwór niestety niszczeje
.Jeszcze stosunkowo nieźle wygląda ogród a jest on bardzo ciekawy. W południowej części ogrodu włoskiego zachował się taras widokowy z balustradą, który wieńczyły postacie czterech putt. Przy balustradzie ocalały dwa putta, niestety bez głowy. Dwa kolejne znalazły miejsce na fasadzie miejscowego kościoła.
Z tarasu można w pogodny dzień oglądać wspaniałą panoramę Beskidów, a jak ma się szczęście, to także szczyty Tatr. Prawdziwa gratką są dwa szpalery grabów o niesamowitych kształtach.
