Nieduży, ale bardzo malowniczy cmentarz położony w dolinie tzw Plebańskiego Potoku, u stóp skarpy na której znajduje się cmentarz parafialny. Obecnie sprawia bardzo miłe wrażenie, drewniany wystrój świetnie współgra z otoczeniem, ale...
Zawsze jest jakieś "ale". Straszliwie zaniedbany i zdewastowany cmentarz wyremontował w 1992 roku społeczny komitet. Prace przeprowadzono solidnie, co widać do dzisiaj, ale niestety zmieniono nieco nie tylko wystrój, (wykonano repliki pierwotnych krzyży, ale tylko jednego rodzaju), ale na nieszczęście zmieniono całe założenie cmentarza. Zmniejszono powierzchnię, nadano inny kształt (prostokątny), a obecny układ nagrobków w żaden sposób nie odpowiada układowi grobów. Na pocieszenie dodam, że piękny drewniany krzyż centralny zrekonstruowano niezwykle pieczołowicie.
Poczekajmy zatem do kolejnego remontu, może pójdzie lepiej?
Pierwotny cmentarz zaprojektował Gustaw Ludwig, a wieczny spoczynek znalazło tu 23 żołnierzy armii austro-węgierskiej, 3 niemieckiej, 7 rosyjskiej oraz jeden serbskiej, zmarły w 1917 roku, zapewne jeden z budowniczych tego cmentarza. Daty śmierci poległych zawierają się między końcem listopada a połową grudnia 1914 roku.
Inna ciekawostka to taka, że spoczęło tu, jak na tak niewielką nekropolię, bardzo wielu oficerów, w tym dowódca jednego z rosyjskich pułków kozaków dońskich. Wynika to zapewne z faktu, że Tymbark był bardzo bliskim zapleczem niezwykle zaciętych walk toczonych pod niedaleką Limanową, w których brała liczny udział elitarny wówczas rodzaj broni jakim była kawaleria.
Oryginalny wykaz poległych nie zachował się, spis oparto na wykazie poległych sporządzonym w maju 1920 roku przez posterunek Policji Państwowej w Tymbarku, a także karty ewidencyjne poległych oraz uzupełniony o dane ze spisu pochowanych na cmentarzu pierwotnym.
Przy ścieżce prowadzącej do cmentarza w miejscu oryginalnej tablicy informacyjnej ustawiono takie coś
A wspomniana tablica znalazła się na samym cmentarzu
Obecny układ cmentarza
Jak już wspomniałem, spoczywa tu wielu oficerów, w tym kawalerzyści z rodzin arystokratycznych. Niezwykle ciężkie straty w kadrze oficerskiej poniósł jak widać austro-węgierski 13 Regiment Huzarów. Żołnierze tej jednostki wzięli również udział w legendarnym boju na Jabłońcu.
W tym wspomniany dowódca kozackiego pułku
Jest nieznany rosyjski oficer
Oraz żołnierz serbski, najpewniej jeden z jeńców-budowniczych tego cmentarza
No i wspomniany wcześniej, pieczołowicie zrekonstruowany krzyż centralny
A dla porównania, zdjęcie z czasów budowy, widoczne mogiły oficerów rozmieszczone półkoliście u stóp krzyża-pomnika centralnego
Oraz plan pierwotnego układu cmentarza
Zdjęcie archiwalne oraz plan z: Jerzy J.P. Drogomir - Polegli w Galicji Zachodniej 1914-15