W obrębie wynurzenia geologicznego rozwinęła się unikalna na skalę kraju jaskinia. Chociaż jej długość wynosi jedynie niecałe 14 metrów, niemniej jednak jako jedyna w Polsce powstała w skałach słodkowodnego trawertynu.
Jaskinia jest ewenementem w skali kraju z tego względu, że jest to jedyny, zachowany do tej pory, obiekt tego typu, który rozwinął się w słodkowodnych skałach węglanowych- martwicy wapiennej i bardziej zwięzłych trawertynie. Wiek tych skał jest najprawdopodobniej czwartorzędowy. Wielkość jaskinia jest niewielka. Najobszerniejszą częścią jest wysoki na około 1,5m. korytarzyk rozwinięty w trawertynie. Jest to najlepiej zachowana i najbardziej na północ wysunięta część jaskini. W samym końcu korytarzyka znajduje się bardzo ciasny przesmyk (nie do przejścia dla człowieka), który łączy się z drugim korytarzykiem, a właściwie z tym, co z niego zostało. Korytarz południowy rozwinął się w bardzo miękkich i porowatych tufach słodkowodnych, które niestety bardzo szybko ulegają zniszczeniu. Porowata masa trawertynu została zaimpregnowana dużą ilością tlenków i wodorotlenków żelaza (być może są tu również związki cynku i ołowiu- badania będą dopiero prowadzone) nadających całej skałce intensywne czerwono- brunatne barwy. W całej masie skały można też zauważyć dużą ilość malakofauny (ślimaki słodkowodne). Ze wstępnego oznaczenia wynika że są to dwa gatunki, jeden plejstoceński i jeden holoceński.
Lokalizacja
