Pianino Romhildt-Weimar

[Franek D.]

Dziś była pierwsza próba strojenia. Idzie dobrze (z wyjątkiem niektórych kołków, które nie trzymają i po naciągnięciu struny cofają się w pierwotne miejsce). Po częściowym nastrojeniu oktawy razkreślnej, mogę potwierdzić - pianino Rőmhildt Weimar posiada piękną barwę brzmienia (niestety w pięciu często granych dźwiękach brakuje po jednej strunie).
Zabytek posiada numer fabryczny 5072.
Instrument ma ponad 100 lat. Powstał przed I wojną światową w niemieckiej wytwórni pianin w Weimarze. Działała ona w latach 1845 – 1925, wytwarzając w sumie ponad 15 tys. pianin.

[PL_Sheep]

Powiem szczerze wiedziałem, że nie ma jednego kołka a co za tym idzie struny oraz jednej która jak pamiętam strzeliła przy ostatnim strojeniu. (kołek też wtedy został zdemontowany). Z pewnością przyjadę posłuchać jak gra

Najbardziej się cieszę że ono odżyje. Mój Dziadek który je kupił i grał na nim zmarł w 1968 roku. Wystarczająco długo stało praktycznie w ciszy...

[Franek D.]

Do dnia wczorajszego rozstrojone jeszcze pianino stało w moim domu jako mebel w salonie. Co jakiś czas „grał” na nim mój 2-letni wnuczek.
Obecnie (podczas jego nieobecności) przystąpiłem do pierwszych prac renowacyjnych. Na początek długo odkurzałem i przecierałem wilgotną ścierką jego wnętrze. Pozwoliło to pozbyć się odczuwanego zapachu palonych przez pianistę papierosów.
Następnie zabrałem się za strojenie. Z dużym problemem! (cofające się podczas naciągania poszczególne kołki), po wielokrotnym podciąganiu, dobijaniu lub wykręcaniu kołków i nawilżaniu otworów rozeschniętej strojnicy - udało mi się „w miarę” nastroić środkową część klawiatury – od „B” kontra, poprzez oktawę wielką, małą, razkreślną, dwukreślną - do „c” trójkreślnego. W nagrodę pianino dało mi wielką satysfakcję tworzenia pięknie brzmiących akordów oraz zagrania kilku ulubionych przeze mnie utworów. Widzę, że warto było...
Po planowanym na przyszły tydzień dalszym strojeniu, w kolejnych dniach popracuję nad renowacją obudowy: montażem nowej listwy na klapie klawiatury, dopracowaniem (pogryzionego przez pieska?) lewego narożnika i na koniec delikatnym pokryciem ubytków dobraną farbą do mebli.

Pianino miało lampiony – takie jakie są widoczne na fotografii z http://forum.pianoworld.com/ubbthreads. ... eimar.html

Trudno jest dokładnie ustalić rok wyprodukowania tego modelu. Z dostępnych w Internecie innych przykładów oszacowałem, że mógł to być rok 1897 ?
Rok produkcji: 1845 Numer seryjny: 0001
Rok produkcji: 1887 Numer seryjny: 3956 (88 klawiszy)
Rok produkcji: .....? Numer seryjny: 5072 (85 klawiszy)
Rok produkcji: 1900 Numer seryjny: 5473 ( jw.)
Rok produkcji: 1911 Numer seryjny: 6669
Rok produkcji: 1913 Numer seryjny: 7269
Rok produkcji: 1914 Numer seryjny: 7868
Rok produkcji: 1915 Numer seryjny: 8102
Rok produkcji: 1916 Numer seryjny: 9234
Rok produkcji: 1923 Numer seryjny: 13908
Rok produkcji: 1925 Numer seryjny: 14526

Römhildt Pianoforte-Fabrik AG działała w latach 1845-1930 (w 1931 zbankrutowała). Przez 85 lat wyprodukowała ponad 15 tys. sztuk, co daje średnio od (początkowo) 100 do (pod koniec) 200 pianin rocznie.

[PL_Sheep]

Lewe nałoże faktycznie zostało pogryzione przez psiaki... Miło czytać o tym jak wraca świetność tego instrumentu.