Strażnicy Czasu

Wydaje mi się, że Piotr może być najbliżej prawdy. Tak się teraz przyglądam tym krzyżom i widzę, że te "dzwony" nie są symetryczne.
W tych zagłębieniach mógł być rzeczywiście medalion, na przykład z Chrystusem w koronie cierniowej.
Dajmy na to ceramiczny (swoją drogą w Stoszowicach znajdowała się niegdyś fabryka porcelany LINK) i przez to niezachowany do dziś.

Karolina Kot pisze:Dajmy na to ceramiczny (swoją drogą w Stoszowicach znajdowała się niegdyś fabryka porcelany) i przez to niezachowany do dziś.

A czemu to ceramika miałaby być nietrwała? Chyba że ktoś specjalnie ją "stłukł"

Dokładnie o tym samym pomyślałam.
Ale mogła być też słabo przyklejona do podłoża i odpadła wraz z upływem czasu.

Karolina Kot pisze:Ale mogła być też słabo przyklejona do podłoża...

Użyłbym raczej słowa "oprawiona" Klejów cyjanoakrylowych ("Kropelka") to wtedy na bank nie było a i "Butaprenu" pewnie też nie
W ogóle wybór klejów 100 lat temu był raczej niewielki a takich co mogłyby sprostać warunkom atmosferycznym to praktycznie żaden

W tym "dzwonku " z pewnością było coś osadzone, a element widoczny w środku dzwonka służył do osadzenia tego czegoś. Mogła to być porcelanowa plakieta jak sugeruje Karolina ale ten element mógł być także wykonany z np. mosiądzu lub innego metalu , a nawet drewna. Problem w tym ,że jak faktycznie wyglądał ów medalion nie sposób określić. Widząc podstawę piramidy widzimy jedynie kwadrat.Nie wiemy czy to kostka Rubika czy piramida. Tu może być podobnie. Skłaniam się do plakiety z nazwiskiem chyba ,że była ona mocowana w innym miejscu i nie stanowiła stałego elementu krzyża. Jak widać na zdjęciach krzyże są takie same więc wykonała je prawdopodobnie ta sama firma (zakład).Być może uda się odnaleźć materiały o lokalnej odlewni która wykonywała takie krzyże, lub epitafia nagrobne.

piotrwilczek pisze:Skłaniam się do plakiety z nazwiskiem

Zwróć uwagę proszę że wówczas litery musiałyby być bardzo małe szczególnie że na nagrobku często uzupełnia się imię i nazwisko datą śmierci bądź wiekiem zmarłego. Co prawda w oparciu o fotki można tylko szacować wielkość tego "dzwonu" ale "na oko" da się wpisać w kwadrat o boku 10cm
ps. i raczej nie drewno choć to by wyjaśniało czemu "wypełnienie" zniknęło

A propos symboliki drzewa (już miałem nie pisać): wszystko tylko nie dąb! W niemieckiej tradycji (monety, ordery itp) dąb jest symbolem nie życia, a potęgi i chwały.
Jeśli krzyże zbudowano w ten sposób, to znaczy, że były dedykowane ludziom wyjątkowo odważnym.
A lukę zapewne zniszczono, gdyż przedstawiała coś, co nie konweniowało z powojennym światopoglądem.
I raczej nie była to ceramika (choć znam z tej dziedziny kilku fanatyków)

Na jednej ze stron informujących o niemieckich odznaczeniach znalazłem emblemat olimpijczyków 1936. Może jacyś pochodzili z okolic Peterwitz ?

Poniżej też medal brązowy i medal uczestników.

Witam. Proszę o wyrozumiałość ponieważ to mój pierwszy post tutaj.

Zaciekawiły mnie te krzyże i znalazłem takie info:

"Krzyż jest nazywany drzewem życia, które przynosi wybawienie – w odróżnieniu od drzewa rajskiego, którego owoc zapoczątkował grzech, a przez to ból, cierpienie i śmierć. Krzyż podobnie jak drzewo rajskie wyrasta z ziemi i wznosi się ku górze, co wskazuje na stały związek pomiędzy światem ludzkim i Boskim. Dlatego krzyże nagrobne są często stylizowane tak, aby przypominały drzewa.

Krzyż ujęty jako forma drzewa życia poprzez wyraźną fakturę wskazuje na odchodzące odrosty. Zostały one odcięte (a nie ułamane), zatem zatrzymane w toku życia. (...) Pień jest więc życiodajny, zatem sęki mogą się odrodzić.:

http://dommodlitwy-chr.blogspot.com/201 ... krzyz.html

"W XIX wieku za sprawą romantyzmu, na cmentarzach (ewangelickie, katolickie oraz żydowskie) zaczęły pojawiać się nowe rodzaje nagrobków w formie pnia z obciętymi konarami oraz umieszczoną w górnej części pod skosem niewielką tablicą. Często na pniu takiego drzewa wyobrażany był liść dębowy i żołądź oznaczające siłę, honor, niezłomność oraz długowieczność. Liczba obciętych konarów znajdujących się w pniu, wskazywała czasami liczbę członków rodziny zmarłego pochowanych w na tym samym cmentarzu. Nagrobki w tej formie odnaleźć można na wielu starych cmentarzach. Na terenie przy kościele pw. św. Józefa w Pożarzysku, który dawniej służył za miejsce pochówków, znajduje się pięć tego rodzaju nagrobków. Kolejny, skryty pośród zarośli "wyrasta" z ziemi na zapomnianym cmentarzu w Mrowinach. Analogiczne w formie nagrobki znajdują się na cmentarzach m.in. w Górzynie, Lublinie, Ośnie Lubuskim, Szczecinie, Toruniu, Zatomiu Nowym, Zbąszyniu i na wielu innych. Warto zwrócić uwagę na tą zapomnianą już dzisiaj formę dawnej sztuki nagrobnej."

http://www.izba.centrum.zarow.pl/artyku ... pozarzysku


Miejsce "dzwonu" przypomina mi raczej miejsce po wizerunku któregoś ze świętych z głową pochyloną na bok (tu prawo) np:

Pozdrawiam serdecznie

sonicsquad pisze:Co do miejsca po "dzwonku". Bardziej przypomina mi miejsce na wizerunek świętego np głowę Jezusa.

Trzeba przyznać że pasuje - chyba zagadka rozwiązana