Lázně Jeseník (Czechy), czyli wodne królestwo Vincenza Prießnitza

[Markov]

Vincenz Prießnitz, najmłodszy z sześciorga dzieci Franza Prießnitza i Theresy Kappel nie miał łatwego dzieciństwa. Urodzony 4 października 1799 roku Vinzenz już w wieku 12 lat, wobec utraty wzroku przez ojca i śmierci najstarszego brata był zmuszony porzucić szkołę i pracować w rodzinnym gospodarstwie. Podczas krótkiego pobytu w szkole nie zdołał opanować umiejętności czytania i pisania, których zresztą nie opanował nigdy i do końca życia pozostał analfabetą.
Jego geniusz objawił się za to kilka lat później, w wieku 16 -17 lat w wyniku upadku z konia doznał złamania dwóch żeber. Wobec braku środków na fachową pomoc lekarską, gospodarstwo musiało prosperować kiepsko, musiał wziąć sprawy we własne ręce. Do miejsca złamania przyłożył nasączony zimną woda opatrunek bandażując wszystko wieloma warstwami chust. Żebra zrosły się nadspodziewanie szybko, o czym wieść rozniosła się po okolicy, a metoda zyskała nazwę "opatrunków Prießnitza", a sam Vinzenz zyskał przydomek "wodnego lekarza". Początkowo leczył ludzi z najbliższej okolicy, ale już od 1826 zaczęli pojawiać się kuracjusze z dalszych okolic. Początkowo jego kuracje ograniczały się do okładów oraz hartowania pacjentów za pomocą strumienia lodowatej wody spadającej z rynny jego konstrukcji zlokalizowanej na świeżym powietrzu.
W 1829 roku stanął przed sądem oskarżony o znachorstwo, jednak wobec faktu nie stosowania żadnych innych środków poza zimną wodą został uniewinniony.
Mimo wszystko jednak interesy musiały iść świetnie, bo po uzyskaniu w 1830 roku od władz pozwolenia na otworzenie i prowadzenie zakładu kuracyjnego, w istniejącym już budynku łaźni zainstalowano olbrzymią wannę o średnicy 10 metrów w której środku znajdowała się fontanna. W 1832 roku powstał kolejny budynek z 18 pokojami i wielką salą, wówczas w zakładzie mogło przebywać jednocześnie 100 osób. W 1838 roku Vincenz Prießnitz uzyskał pozwolenie na prowadzenie uzdrowiska.

[Markov]

Rodzinny dom Vincenza Prießnitza istnieje do dziś, obecnie mieści się w nim restauracja oraz muzeum poświęcone założycielowi uzdrowiska.

IMG_9087.JPG (95.5 KiB) Przejrzano 6424 razy

IMG_9089.JPG (111.66 KiB) Przejrzano 6424 razy

Widok domu na początku XX wieku.

IMG_9085.JPG (119.1 KiB) Przejrzano 6424 razy

Lázně Jeseník w ciągu lat obrosły kolejnymi budynkami sanatoryjnymi

IMG_9125.JPG (113.24 KiB) Przejrzano 6424 razy

Zaś na wzgórzu Gräfenberg powstały alejki spacerowe z przepięknymi widokami na Jesenik i otaczające go góry

IMG_9099.JPG (156.8 KiB) Przejrzano 6424 razy

IMG_9108.JPG (105.21 KiB) Przejrzano 6424 razy

IMG_9113.JPG (120.79 KiB) Przejrzano 6424 razy

IMG_9120.JPG (69.92 KiB) Przejrzano 6424 razy

IMG_9121.JPG (70.86 KiB) Przejrzano 6424 razy

[Markov]

Wzdłuż alejek spacerowych natkniemy się na szereg pomników, okolicznościowy poświęcony samemu założycielowi uzdrowiska oraz ufundowane zapewne przez wdzięcznych pacjentów z różnych krajów, czyli pomniki czeski, węgierski oraz polski.

[Markov]

Vincenz Prießnitz jako analfabeta nie napisał niczego, ale swoje metody i doświadczenie ten genialny samouk przekazywał córce Jadwidze, która notowała przekazywane treści. Powstała w ten sposób "Vincenza Prießnitza Rodzinna Księga Wodna". W 1846 roku w imieniu Cesarza Austrii został odznaczony Złotym Medalem Zasługi.

Vincenz Prießnitz niestety sam nie był okazem zdrowia, W 1848 doznał poważnego udaru mózgu, ponadto stwierdzono u niego zmniejszenie wątroby oraz symptomy, a jakże, przewodnienia. Zmarł 28 listopada 1851 roku w wieku 52 lat.
Spoczął w krypcie kaplicy zbudowanej na wzgórzu Gräfenberg.

IMG_9102.JPG (174.75 KiB) Przejrzano 6424 razy

IMG_9114.JPG (174.29 KiB) Przejrzano 6424 razy

IMG_9104.JPG (104.73 KiB) Przejrzano 6424 razy

IMG_9105.JPG (111.18 KiB) Przejrzano 6424 razy

IMG_9107.JPG (153.55 KiB) Przejrzano 6424 razy

Nazwisko Vincenza Prießnitza jest także znane z innego powodu. Otóż w języku polskim posłużyło jako nazwa pewnego urządzenia codziennego użytku. Wszak wszyscy znamy i korzystamy z prysznica