Katowice - Szopienice, cmentarz ewangelicki

[Karolina Kot]

Cmentarz ewangelicki w Katowicach - Szopienicach znajduje się na końcu dzisiejszej ulicy Adama Kocura.
Pochodzi z XIX wieku. Pierwszy pochówek odbył się na nim prawdopodobnie 13 grudnia 1888 roku - pochowaną wtedy osobą była 36-letnia Mathilda Wilkens, matka pięciorga dzieci.
Wzrastająca z roku na rok liczba szopienickich ewangelików powodowała szybkie zapełnianie się cmentarza. Spoczęli na nim przede wszystkim miejscowi hutnicy i górnicy oraz członkowie ich rodzin.
Niestety, dzisiaj tam nie zobaczymy już pięknych nagrobków oraz żeliwnych przęseł, które kiedyś były umieszczone w jednym z murów cmentarza. We wczesnych latach PRL cmentarz był największym „kamieniołomem” w Szopienicach. Wykradziono i zniszczono wówczas około 80 % starych nagrobków.
Innym sposobem dewastacji było obowiązkowe skuwanie i zamazywanie wszelkich niemieckich napisów na cmentarzu.
W północnej części nekropolii oraz pod wschodnim murem,w sąsiedztwie bramy, można natrafić na pojedyncze ocalałe nagrobki (najstarsze pochodzą z końca XIX wieku). Z niektórych pomników starannie skuto pierwotne, gotyckie, "niemieckie" napisy.

Cmentarz jest nadal użytkowany, chociaż sprawia dziś raczej przygnębiające wrażenie.
Lokalizacja
Zdjęcia wykonałam w listopadzie 2011 roku.

[Karolina Kot]

Wybrałam się dziś na spacer w poszukiwaniu zaginionych płyt nagrobnych z szopienickiego cmentarza ewangelickiego.
Przeczucie niestety mnie nie myliło - część z nich znajduje się obecnie na katolickiej nekropoli, gdzie zostały użyte wtórnie, zapewne bez winy i wiedzy rodzin zamawiających inskrypcje nagrobne dla swoich bliskich.

Dziwnym zrządzeniem losu tablice z zapomnianą tożsamością na odwrocie nadzwyczaj często odpadają jednak od płyty pomnikowej...

[Karolina Kot]

A tak wyglądał cmentarz we wrześniu 2016 roku:

[Karolina Kot]

Najstarsza cześć cmentarza przedstawia sobą rozpaczliwy obraz. Większość ewangelickich nagrobków nie zachowała się, zostały bezpowrotnie zniszczone, a te, które ocalały, mają często skute napisy lub są poprzewracane.
Przykre jest szczególnie to, że zachowało się tu dużo więcej oryginalnych słupków z numeracją grobów, niż samych pomników.